خلاصه ماشینی:
"آخرین بیتهای عطار پس از پایان سفر دراز سالک فکرت و رسیدن او به جان،چنان که اشاره کردیم دال بر غیر عقلانی بودن تجربههای عرفانی و در زبان نگنجیدن هر تجربه و دریافتی است که در غیبت عقل اتفاق میافتد: «حق عرفانت آن زمان حاصل شود کاینچه عقلش خواندهای باطل شود عقل باید تا عبودیت کشد جانت باید تا ربوبیت کشد عقل با جان کی تواند ساختن با براقی لاشه نتوان تاختن دردت اول از تفکر میرسد آخر الامرت تحیر میرسد علم باید گر چه مرد اهل آمده است تا بداند کاخرش جهل آمده است هر که او یک ذره از عز پی برد هیچ گردد هیچ هرگز کی برد عاریت باشد همه کردار او آن او نبود همه گفتار او گر بیان نیکو بود در شرع و راه آن بیان در حق بود برف سیاه در بیان شرع صاحب حال شو لیک در حق کور گرد و لال شو چون شنیدی سر کار اکنون تمام نیز حاجت نیست دیگر و السلام» (78) پی نوشت: (1)- reggedieH dna naisA thguohT , detidE yb maharG sekraP , ytisrevinu fo hawaH sserp , ululonoH , tsriF -ide noit /9891, ."