چکیده:
بیشتر کشورها برای توسعه صادرات و دستیابی به بازارهای خارجی ، اعطای یارانه هـای صـادراتی را در برنامه های اقتصادی خود قرار دادهاند. در تجارت آزاد، اعطای یارانه های صادراتی اقـدامی غیرمنصفانه تلقی می شود که روابط تجاری بین المللـی را مختـل سـاخته ، باعـث ورود خسـارت و ایجاد تاثیرهای منفی بر منافع داخلی یا بازارهـای صـادراتی کشـورهای دیگـر مـی شـود. سـازمان تجارت جهانی که بر آزادی تجاری و رقابت منصفانه استوار است ، یارانه های صادراتی را کنتـرل کرده، برخی از آنها را ممنوع و برخی را قابل مقابله و تعقیب قرار داده است . با توجه بـه افـزایش اعطای یارانه های صادراتی به وسیله دولت ها که باعث افزایش دعاوی میان کشورها شـده اسـت ، حل و فصل اختلافهای ناشی از اعطای یارانـه هـای صـادراتی و فراینـد رسـیدگی بـه ایـن گونـه دعاوی، از اهمیت خاصی برخوردار است .
در مقاله حاضر، فرایند حل اخـتلافهـای دعـاوی یارانـه هـای صـادراتی ، ضـمانت اجراهـا و الزامات آرای صادره از سوی سازمان تجارت جهانی مورد بررسی قرار می گیرد.
To extend the range of their exports and enter the international markets, most countries have taken granting of export subsidies as a part of their economic policies. In liberal trade, granting of export subsidies is considered as an unfair act disturbing international commercial relations,causing damages, and negatively influencing other countrie's domestic interests or export market. The World Trade Organization which is founded on commercial freedom and fair competition controls export subsidies, prohibits some of them, and maintains that some others may be counteracted and prosecuted. Because of increase in granting of export subsidies by governments, which has led to increase in legal debates between countries, solving debates resulted from granting of export subsidies as well as the process in which such cases are investigated is of paramount importance.In the present article, the process of solving debates resulted from export subsidies, sanctions and requirements of verdicts issued by the World Trade Organization will be discussed.
خلاصه ماشینی:
چگونگی رسیدگی به اختلافها در سازمان تجارت جهانی در موافقتنامه یارانهها و اقدامات جبرانی روشهای گوناگونی برای حلوفصل اختلافها در چهارچوب سازمان مطرح شده است که در این قسمت بررسی میشود: الف)مشورت یا مذاکره:در صورت بروز اختلاف درباره اجرای یکی از موارد موافقتنامه و یا به کارگیری تدابیری به وسیله یک یا چند عضو که باعث ورود ضرر و زیان به عضو یا اعضا دیگر شود،دولتهای ذینفع در گام اول باید سعی کنند از راه مشورت noitatlusnoc یا مذاکره noitaitogen با عضو یا اعضای مربوطه، نسبت به حل وفصل اختلاف اقدام کنند.
درواقع کشورها در صورت تقاضای مشورت برای حلاختلاف درباره یارانه و یا در صورت اعتراض کشور واردکننده به عدول کشور اعطاکننده یارانه،از مفاد موافقتنامه یارانهها و یا اعتراض کشور خوانده دعوا مبنیبر عدم اجرای درست مقررات موافقتنامه به وسیله مراجع داخلی کشور رسیدگیکننده مانند وضع عوارض جبرانی به میزان و برای مدتی بیش از مدت مجاز،میتوانند از کمیته یارانهها و اقدامات جبرانی سازمان تجارت جهانی بخواهند قضیه را حلوفصل کنند.
بند 1 ماده 17 موافقتنامه مقرر داشته است: اقدامات موقتی را فقط در صورتی میتوان اعمال کرد که: الف)تحقیق،آغاز و اطلاعیهای عمومی بدینمنظور منتشر شده باشد و به اعضا و طرفهای ذینفع فرصت کافی برای تسلیم اطلاعات و اظهارنظر داده شده باشد؛ ب)تشخیص مقدماتی مثبتی داده شده باشد که یارانه وجود دارد واردات مشمول یارانه،لطمهای به یک صنعت داخلی وارد آورده است؛ ج)مقامات ذیربط تشخیص دهند که برای جلوگیری از ایراد لطمه در جریان تحقیق، چنین اقداماتی لازم میباشد.