خلاصه ماشینی:
"از نظر اسلام،انسان فطرتی اجتماعی دارد که منظور ازآن تنها این نیست که نیازهای فرد از طریق دیگران رفعمی شود و نیازمند به همکاری دیگران است،بلکه به اینمعناست که بسیاری از فضائل اخلاقی در بستر زندگیاجتماعی به کمال میرسند؛همان فضائلی که خداونددر فطرت بشر قرار داده است و هر انسانی به آن فضائلگرایش دارد و به آنها علاقهمند است.
کارآمدی نهادآموزش و پرورش نیز به این است که در مرتبۀ اول بتواندجوانان و نوجوانانی تربیت کند که در زندگی اجتماعی،بهرهمند از فضائل اخلاقی باشند و از رذائل اخلاقی دوریگزینند.
3. پارهای از فضائل اخلاقی که دارای بعد اجتماعیهستند و باید در تربیت دینی مورد توجه قرار گیرند،عبارتاند از:عدالتخواهی،حلم و بردباری،مهر و عطوفت،عفو و گذشت،عزتنفس،یار مظلوم و خصم ظالم بودن،عمخوار مردم بودن،همراه مردم بودن در مشکلات،خوش خلقی با مردم،غیرت نسبت به ناموس،عفاف و حیاداشتن،خیرخواه دیگران بودن،مدارا با مردم،صداقت بامردم،دروغ نگفتن و غیبت نکردن،احساس وجود،مودت،رحمت،تواضع،رفق،مواساة،وفای به عهد،امانتداری،انصاف،سخاوت و تعاون و بر و تقوا."