چکیده:
هدف اصلی این مقاله، تحلیل حکمرانی نظام نوآوری ایران است. با مرور مراجع، مدل مفهومی حکمرانی نظام نوآوری استخراج شده که مشتمل بر فرآیندهای سیاست گذاری، تعیین اولویت ها، طراحی و پیاده سازی برنامه ها و ارزیابی سیاست ها و یادگیری می باشد. ابزارهای پرسشنامه و برگزاری هم اندیشی برای جمع آوری داده ها، بکاربرده شده و فنون تحلیل عاملی تاییدی و آزمون t برای تحلیل داده های خام استفاده شده است. بر پایه مدل طراحی شده، وضعیت فعلی و چالش های پیش روی حکمرانی نظام نوآوری ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل صورت گرفته حاکی از آن است که رویکرد غالب در سیاست گذاری نوآوری در ایران نگرش خطی بوده و سبک حکمرانی نظام ملی نوآوری نیز دستوری است. در خاتمه مقاله، پیشنهاداتی برای غلبه بر چالش های پیش رو ارائه شده است.
The main objective of this research is analyzing the governance of Iranian innovation system. With literature review، the conceptual model of innovation system's governance has been extracted، which comprised policy making، prioritization، design & implementation of plans and policy evaluation and learning processes. The questionnaire and the panel discussion tools have been applied for data collection and also Confirmatory Factor Analysis (CFA) and t-test techniques have been used to analyze the data. The analysis reveals that the dominate approach in innovation policy making in Iran is linear view and the style of governing the national innovation system is also discretionary. Based on the designed model، the current situation and the main challenges of Iranian innovation system's governance have been analyzed. Finally، some policy recommendations proposed to overcome the facing challenges.
خلاصه ماشینی:
"مهمترین نکات مورد توجه دراین رویکرد عبارتند از: افقیسازی:افزایش مشارکت ذینفعان و بخشهایمختلف فراتر از مرزهای علم و فناوری مبتنی برشبکهسازی یکپارچگی سیاستی در ابعاد افقی،عمودی و زمانی تغییر دیدگاه از رویکرد حکومتی به حکمرانی وتوسعه شبکهها توجه به کل فرآیند سیاستگذاری نوآوری شامل:تعیین سیاستها و اولویتها؛طراحی و پیادهسازی برنامهها؛ارزیابی سیاستها و یادگیری ث-رویکرد هاگنجیک و کالرود{P5P}(سبکهای حکمرانی ازمنظر مشارکت ذینفعان):این رویکرد برشش سبک حکمرانینظام نوآوری از منظر نحوه مشارکت ذینفعان تاکید دارد[23 و 24]: {P(1)- metsys tnemnrevog P} {P(2)- metsys ecnanrevog P} {P(3)- namzoB P} {P(4)- frodsedyeL & ztiwokztE P} {P(5)- durellaK & kijdnegaH P} (به تصویر صفحه مراجعه شود)1-سبک حکمرانی دستوری{P1P}:در این سبک،سیاستگذاری بدون ارتباط نزدیک با عموم جامعهانجام میشود.
بنابراین با مطالعه این رویکردها،میتواندریافت که روندهایی اساسی در حکمرانی در نظام ملینوآوری وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از: -تغییر از سیستم حکومتی به سیستم حکمرانی -تغییر از سبکهای سلسلهمراتبی و بازاری به سمتسبک شبکهای -حرکت از سیاستگذاریهای خطی علم و فناوریبه سمت سیاستگذاری سیستمی و کلنگر نوآوری(نسل سوم)-حرکت از مدلهای دولتی و بازاریت به سمت مدلمارپیچ سهگانه و شبکهای -تغییر از شبکههی بسته و عمودی سیاستگذاریبه شبکههای باز و افقی سیاستگذاری با مشارکتذینفعان -حرکت از سبکهای دستوری و مجادله و بازاریبه سمت سبکهای مشارکتی،آموزشی و ارادی وپیشبرنده -تاکید برافقیسازی و یکپارچگی سیاستی در فرآیندسیاستگذاری (به تصویر صفحه مراجعه شود) 3-روش تحقیق و مدل مفهومی تحقیق 3-1 روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع توصیفی و پیمایشی میباشد که باابزار پرسشنامه،مصاحبه و برگزاری هماندیشی اطلاعاتمورد نیاز برای تعیین ابعاد حکمرانی و فرآیند سیاستگذارینوآوری در ایران جمعآوری گردیده است."