چکیده:
پرخاشگری، درمیان واکنش های هیجانی، به دلیل پیامدهای فردی و اجتماعی اش توجه بسیاری از روان شناسان و جامعه شناسان را به خود جلب کرده است. علی رغم بروز برخی رفتارهای پرخاشگرانه در سال های اولیه تولد، کودک درطی فرایند رشد خود فرصت هایی برای یادگیری مهارت های نظارت بر هیجان و رفتار را خواهد داشت، که منجر به کنترل مناسب خشم و پرخاشگری می شود. بااین حال، بعضی از کودکان در کسب این مهارت ها موفق نیستند، در نتیجه سطوحی از پرخاشگری را در روابط میان فردی بروز می دهند. در کنار خانواده، مدرسه مهم ترین نهاد برای پرورش مهارت های اجتماعی کودک است. تحقیقات، درباره علل پرخاشگری در کودکان، نشان داده است که ناکامی در خود ابرازگری، قرارگرفتن در موقعیت هایی که کودک دچار دوگانگی و تضاد درونی می شود، و فقدان کفایت در قوه استدلال می تواند از مهم ترین آن ها باشند. بنابراین ایجاد فضایی دوستانه و تفکربرانگیز، که در آن گوش دادن به سخن کودکان ارزش محسوب می شود و منجر به ارتقای قدرت استدلال و داوری کودک می شود، می تواند در پیشگیری از پرخاشگری بسیار کارساز باشد. مبدعان برنامه «فلسفه برای کودکان» بر این باورند که پرورش قدرت تمییز، داوری، و استدلال ورزی، که مبتنی بر تفکر منطقی است، باید از دوران کودکی و با شروع زندگی اجتماعی کودک آغاز شود. بدین ترتیب، برنامه فلسفه برای کودکان در تلاش است با ایجاد فضایی موسوم به «حلقه کندوکاو» فرصت تقویت قدرت استدلال و داوری را برای کودکان فراهم سازد. می توان انتظار داشت که هم زمان با تقویت تفکر استدلالی و منطقی کودک از طریق گفت وگوهای جمعی، بتوان پرخاشگری را در آنان مهار کرد. نتایج تحقیقات متعددی تاثیرات مثبت این برنامه بر کنترل رفتارهای پرخاشگرانه را در کودکان نشان داده است.
خلاصه ماشینی:
"اهداف پژوهش نگارنده در این مقاله تلاش میکند نشان دهد که از طریق برنامۀ فلسفه برای کودکان، میتوان قدرت داوری و همدلی را در میان همکلاسیها در محیط آموزشی بالا برد و احتمال بروز خشونت و قلدری را به حد اقل رسانید.
6 بر این اساس،لازم است به منظور تبیین بهتر موضوع به برخی از ویژگیهای افراد درگیر در فرایند قلدری بپردازیم: خصوصیات فرد قلدر:آنها نترس،تهاجمی،و متکی به نفس به نظر میرسند و در بین همسالان شهرت و حتی محبوبیت دارند.
از وظایف مهم مشاوران و روانشناسان،روشن کردن اذهان عمومی و تسهیل عوامل بازدارندۀ خشونت در میان افراد کم سنوسال است،این موضوع بسیار حائز اهمیت است که ما از طریق مطالعات قابل سنجش و کاربردی،برنامههایی را که بهطور مؤثر از رفتارهای خشونتبار در میان کودکان و نوجوانان و همچنین عوامل زمینهساز(مثل پرخاشگری)پیشگیری میکنند شناسایی کنیم و با دقت نتایج رفتاری مرتبط با این مداخلات را ارزیابی کنیم( 31:6991,snikwaH & llewoP ).
مطالعات متعددی تأیید میکنند که رفتارهای پرخاشگرانه را میتوان از طریق ایجاد محیطهای اجتماعی صلحآمیز در مدارس کاهش داد( 003:0002,rellimlootS )،11خصوصا با تأکید بر تشویق کودکان برای رفتارهای مثبت و جامعهپسند،بهبود صلاحیتهای اجتماعی،و همزمان کاهش عوامل تحریککنندۀ خصومت و افزایش قدرت همدلی ( 9991,GRPPC;5991,.
از دیدگاه او،برنامهای که عادت به تفکر تأملی و استدلال تعقلی و تفکر سطح بالا را در افراد ایجاد کند،قادر به رشد اخلاقی و پیشگیری از خشونت خواهد بود،اما برای ایجاد چنین عادتی دوران بزرگسالی بسیار دیر است و این مهم باید از کودکی آغاز شود."