خلاصه ماشینی:
"عصر ظهور آقا کاظم واله که مقارن با اواخر دورۀ زندیه و اوایل دورۀ قاجاریه بود،دنبالۀ بلافصل نهضت بازگشت (به تصویر صفحه مراجعه شود) ادبی است که به همت گروهی از شاعران روشنفکر خوش سلیقۀ اصفهان در نیمۀ دوم قرن دوازدهم ایجاد شده و زمان آنها را خود واله هم درک کرده است.
و گروهی که واله نیز از جملۀ ایشان محسوب باید داشت،هنوز بکلی از زیر بار تقلید سبک اصفهانی اخیر بیرون نیامده اشعار خود را صبغۀ نهضت جدید نداده بودند.
از نسخههای مورد استفادۀ عبداللهی-که نشانی و کلیشههای برخی از صفحات آنها را آورده-تنها نسخۀ استاد همایی قابل اعتناست که متأسفانه آن نسخه نیز ناتمام مانده است.
عبداللهی شخصیت ادبی-اخلاقی واله را از نظر گاه تذکرههای«انجمن خاقان»،«محمد شاهی»،«دلگشا»، «اختر»،«تذکرةالقبور»،«ریحانة الادب»،«سفینةالمحمود»«مجمعالفصحا» و«مصطبۀ خراب»و همچنین«مجلۀ یادگار»پیش روی خوانندگان گشوده که برخی از آنها در برگیرندۀ نکات و دقایق تازهای از شخصیت این شاعر است.
رسمالخطی که مرادی در غزلنویسی خود در بخش نخست کتاب شعرش به کار بسته میتواند پیشنهاد مناسبی برای تغییر رسمالخط دیوان اشعار شاعران گرانقدر ملک شعر پارسی باشد؛هر چند هر نوآوری با مخالفتها و سنگاندازیهای فراوان روبه رو خواهد شد.
بسیاری از واژههای جدید را مرادی شاید خود برای نخستین بار در دفتر شعرش به کار برده،که این حرکت با توجه به تعهد شاعر در زمینۀ حفظ زبان پارسی قابل تحسین است.
بیشتر اشعار«در کوچه باغ تغزل»،یعنی بحث نخست کتاب به تأثیر آثار نیما یوشیج شکل گرفتهاند،به نحوی که حتی در صفحۀ 27 به وامگیری شاعر از نیما یوشیج در پاورقی اشاره شده است نمونۀ دیگری از تأثیرپذیری وی از نیما: «برخاسته از خاکستر دوزخ/به قامت خردینه نهالی/نازک آرا/و شکننده»."