چکیده:
این نوشته پاسخی است به نقدی با عنوان «گذری بر تحفة العراقین خاقانی شروانی به کوشش علی صفری آق قلعه » به قلم آقای سعید مهدوی فر که در شمارة ٤٩ آینة میراث منتشر شده بود. در نوشتة کنونی به اشتباهات منتقد و شیوة نادرستی که در نوشتة خود در پیش گرفته بود پرداخته شده است .
The article attempts to respond a criticism written by Saeed Mahdavifar, titled “Guzari Bar Tuhfat al-Araqayn-e Khaqani-ye Shervani, ed. By Ali Safari Aq-Qale,” which was published in the Ayene-ye Miras, no 49. The article deals with the critic’s errors and the wrong method he follows.
خلاصه ماشینی:
"» نیز یادآور شویم که آنچه مـا در یادداشت خود یاد کردیم ، ناظر به تشبیه یاد شده در متون و آثـار خاقـانی بـوده است ؛ اما آنچه آقای مهدوی فر اشاره کرده اند از محدودة تشبیه بیرون مـی رود و در آن صورت باید گفت که خاقانی در بیت مورد گفـت وگـو «ده آیـت » را بـه استعاره از ستارگان به کار برده است .
دانسـته نیست که چرا آقای مهدوی فر با اینکه آن مقالة مرتبط با تحفة العراقین را دیده اند، به جای ارجاع به آن مقاله ــ و یا حتی ارجاع به خود تـاریخ طبرسـتان ــ بـه شرح غزلهای حافظ حسینعلی هروی ارجاع داده اند؟ ـ بیت ٢٠٧: قمــری ز تــو پارســی زبــان گشــت کاراســـی کارنامـــه خـــوان گشـــت آقای مهدوی فر بی اشاره به یادداشتهای ما بـر ایـن بیـت ، بـه یـادکرد احتمـالی پرداخته اند که زنده یاد دکتر محمدامین ریاحی در یادداشتهای نزهـة المجـالس در بارة یکی بودن «کاراسی » با «تـاج قراسـی قزوینـی » مطـرح کـرده انـد.
» آقای مهدوی فر بخشی از نوشتة ما یعنـی نـام «زوفـای خشـک » را کـه اشـتباه مترجم صیدنه است ــ و باید «زوفای تر» ترجمه می کرد ــ سند قرار داده و بـا تجاهل نسبت به دنبالة یادداشت و شواهدی که ما یاد کرده بودیم بـه ایـن نکتـه پرداخته اند که «پیوندی میان این تریاک با آنچه زوفای خشک نامیده انـد وجـود ندارد، زیرا زوفای خشک به نوعی گیاه اطلاق می شود که از جهت بوی و شکل و مزه شبیه صعتر است »."