چکیده:
هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر برنامة تمرین در آب بر قدرت عضلانی اندام تحتانی و قابلیت حرکتی مردان سالمند بود. به این منظور، 33 مرد سالمند 70-62 ساله، به طور تصادفی و همگن در دو گروه تجربی و کنترل، در تحقیق شرکت کردند. ارزیابی قدرت عضلانی اندام تحتانی و قابلیت حرکتی آزمودنی ها، به ترتیب با استفاده از آزمون 30 ثانیه نشست و برخاست روی صندلی و آزمون ارزیابی آزمون عملکردی 8 فوت راه رفتن قبل و بعد از دوره انجام گرفت. گروه تجربی در یک دوره برنامة ده هفتهای تمرینی در آب (سه جلسه در هفته) شرکت کردند. پس از اتمام تمرینات از دو گروه پسآزمون به عمل آمد. برای محاسبة میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات از آمار توصیفی و برای تعیین اختلاف پیش آزمون و پس آزمون بین و درون گروهی به ترتیب از t مستقل و وابسته در سطح معنی داری p>0/05 استفاده شد. براساس یافتههای به دست آمده، تفاوت معناداری در پیش آزمون دو گروه در آزمون های قدرت عضلانی و قابلیت حرکتی مشاهده نشد (مقادیر p به ترتیب 0/114 و 0/444) ، در صورتی که در پس آزمون، این تفاوت معنادار بود و آزمودنی های گروه تجربی نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری را در دو آزمون نشان دادند (p=0/001). همچنین نتایج آزمون t همبسته، بیانگر تفاوت معنادار بین پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی در هر دو آزمون قدرت عضلانی و قابلیت حرکتی بود (p=0/001)، اما در گروه کنترل، تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون دو آزمون قدرت عضلانی و قابلیت حرکتی مشاهده نشد (مقادیر p به ترتیب 0/164 و 0/100). بنابران با توجه به اینکه نتایج نقش تمرین در آب را در بهبود قدرت و قابلیت حرکتی مردان سالمند، تایید می کند، ورزش در آب با فراهم کردن شرایطی برای به چالش کشیدن قدرت عضلانی و در پی آ« قابلیت حرکتی، می تواند شیوه موثری در بهبود قدرت عضلانی اندام تحتانی و قابلیت حرکتی و به دنبال آن پیشگیری از خطر افتادن در میان سالمندان باشد.