چکیده:
درم قطع فعلی از جمله وظایف پلیس و دیگر نهادها پیشگیری است و باید این نکته را باور داشت که پیشگیری از درمان بهتر است، زیرا موثرتر است و هزینه گزافی نیز بر جامعه تحمیل نمی کند. بزهکاری اطفال و نوجوانان ویژگی هایی دارد که آن را از بزهکاری بزرگسالان متمایز می سازد. از جمله متحول بودن شخصیت، ابعاد روان شناسی، اشکال جرایم ارتکابی و نحوه شرکت در ارتکاب جرم برای پیشگیری از بزهکاری ابتدا باید ماسئل و مشکلات اجتماعی را که زمینه ساز ارتکاب جرایم هستند، از میان برد و از همان ابتدا از سیاست های مناسب استفاده کرد و با نهادهای درگیر نیز همکاری نمود. اصلاح ساختار پلیسف تخصصی شدن، آموزش، مشاوره و حمایت از کودکان، اقدامی مناسب و مفید به نظر می رسد. برنامه های اساسی جهت پیشگیری از بزهکاری کودکان و نوجوانان شامل مسئولیت های مشخص موسسات، نهادها، هماهنگی بین آنها، دخیل بودن جامعه، روش های کاهش موثر فرصت های ارتکاب اعمال مجرمانه، نقش خانواده ها، آموزش و پرورش، رسانه های جمعی و قانونگذاری در جهت دادرسی ویژه نوجوانان است. توجه به محیط و تلاش در راه اصلاح آن که در امر پیشگیری موثر است باید از وظایف پلیس به شمار رود و سعی شود با همکاری سایر سازمان های دولتی و غیردولتی موثرترین نوع پیشگیری به کار رود و با توجه به شرایط موجود، جامعه مدیریت شود تا در وظایف خود موفق گردد. در این نوشتار سعی شده است تا با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و با بهره گیری از اسناد کتابخانه ای و سایر کتب و مقررات ملی و بین المللی به تحلیل و بررسی شیوه های پیشگیری پلیسی در خصوص بزهکاری کودکان و نوجوانان پرداخته شود.
خلاصه ماشینی:
"همچنین توجه به نکات زیر میتواند در برنامههای پیشگیری انتظامی مؤثر باشد: توجه به ویژگیهای خاص روحی و روانی کودکان توسط پلیس؛ توجه به جامعه جوان و ویژگیهای آن؛ تجزیه و تحلیل آماری جرایم کودکان، به این معنا که کودکان چه نوع جرمهایی و به چه میزان مرتکب میشوند؛ ریشهیابی علل بزهکاری کودکان؛ تهیه راههای پیشگیری از بزهکاری کودکان؛ اولویت داشتن مسائل کودکان بر دیگر مسائل؛ ایجاد راههای تعامل و رابطه و اعتماد بین پلیس و کودکان؛ رسیدگی به جرایم کودکان به همت پلیس نوجوان پس از دیدن آموزشهای لازم؛ حضور مستمر پلیس در مناطق جرمخیز با نگاه پیشگیری از وقوع جرم و بزه؛ توجه به نقش عوامل مؤثری همچون خانواده- مدرسه و غیره در بزهکاری؛ تلاش جهت قضازدایی کودکان بزهکار و حل مشکلات آنان حتیالامکان از طریق مددکاری؛ استفاده از خود کودکان و نوجوانان برای پیشگیری و کنترل بزهکاری؛ حضور پلیس در خیابانها و راهنمایی و هدایت کودکان؛ بیان هشدارهای لازم به کودکان و والدین آنان؛ انتشار جزوات آموزشی با همکاری، آموزش و پرورش (رهنمودهای ریاضی- مصوب 1990) نتیجهگیری نخستین موضوعی که باید قبل از هر چیز به آن پرداخت، بحث پیشگیری است."