خلاصه ماشینی:
[ نقا شی ] ترنم تاریکی [ یادداشتی بر نمایشگاه وحید حکیم در گالری اثر ] وحید شریفیان آثار وحید حکیم را شخصا روایتهایی انضمامی میدانم؛ چراکه نمایشی است از جریان ذهنی هنرمند که ضربانش را در کار میبینی و این با آنچه در اثری انتزاعی میتوان دید، متفاوت است؛ بدین معنی که پروسة ساخت اثر، نمایشی است از "خود"ی که روایتش را میتوان احساس کرد و در آن فرورفت.
قضیه خود، کوششی است در هدفی که نمیدانی چرا برایت جذاب است؛ هدفی که عدم قطعیتش، معمای تلاش تو را بدون صورت مسأله نگاه میدارد؛ چیزی شبیه عشق.
در اولین نگاه یاد چوبخطهایی میافتی که زندانی روی دیوار تا آزادیاش رسم میکند، ولی بعد میبینی قضیه پیچیدهتر و شاید حتی ناامیدکنندهتر از آن است.
آثار وحید حکیم در گالری اثر مجموعهای است که مفهوم مرکزیاش، تأثیر است و ردی برجایگذاشتن؛ سطح است و عمق، تیرگی و روشنی و در لایههای بعدی سطوح، حضور و عدم حضور، پیدایی و ناپیدایی؛ حفظ و ثبتشدن است یا خاطرهای محو و حضور گمشدگی.