خلاصه ماشینی:
اما آمدن انبوهی از این نشانهها در کنار هم نشان از سرگردانی است؛ و این سرگردانی نشانهها، خود نشانهای از وجود یکبحران است که ریشه در بسترهای اجتماعی جامعة ایران دارد.
اما در عرصة نقاشی مهمترین آفت این رهیافتهای تصویری آن است که نقاش پیش از آنکه درصدد یافتن یکساختار و زبان نوین نقاشانه باشد، بیشتر در پی انتخاب عمارتهای خوشگلتر، اسبی زیباتر، آدمهای عجیبوغریب و درظاهر غیرتکراری و ماشینهای فرسوده و خاص خواهد بود و، به این ترتیب، اصل اساسی نقاشی، یعنی رسیدن به ساختاری متمایز، را فراموش میکند.
اما گویا نقاشان نسل جدید ایران ـ البته نه همة آنها ـ به بالای کوه میروند و تنها دست بهدعا برمیدارند، بیآنکه با خود چتر حمل کنند؛ و این همان مسألهای است که به واسطة آن میتوان درک کرد؛ گویا برای این دسته از نقاشان "چیزی برای کشیدن (نوشتن) باقی نمانده؛ نه ذرهای ایمان و نه حتی ذرهای عشق به ذات نقاشی".