چکیده:
بارش باران های شدید در مرداد 1384 در شرق استان گلستان منجر به وقوع دو سیل ویرانگر گردید که از خسارت بار ترین سیل های رخ داده در کشور بودند. به منظور جلوگیری از تکرار مجدد رویداد سیل در مناطق سیل زده، اقدام به انتقال سه روستا به صورت محدود و همچنین جابه جایی توام با تجمیع یازده روستا به منطقه پیشکمر گردید. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیرات جابه جایی روستاهای آسیب دیده از سیل بر کیفیت زندگی ساکنین با استفاده از شاخص های ذهنی است. بدین منظور 10 قلمرو کیفیت زندگی شامل اشتغال، درآمد و سرمایه، مشارکت اجتماعی، بهداشت، رفاه اجتماعی، آموزش، امنیت، مسکن، محیط طبیعی و اطلاعات و ارتباطات برای مطالعه انتخاب شد. جامعه آماری این تحقیق خانوارهای ساکن در شهر پیشکمر و سه روستای قولاق کسن، بق قجه بالا و بق قجه پایین در استان گلستان بود. برای تعیین تعداد پرسشنامه از فرمول کوکران استفاده شد و پرسشنامه های مورد استفاده (279 نمونه) از سوالات بسته با پاسخ هایی در طیف لیکرت پنج مقیاسی متناسب با قلمرو های عمده زندگی تشکیل شد. پس از تحلیل آماری اطلاعات پرسشنامه، نتایج نشان داد که میانگین رضایت از کیفیت زندگی در الگوی جابه جایی محدود و الگوی تجمیع به ترتیب 36/3 و 67/3 است که بیشتر از میانگین نظری (3) است. این امر نشان دهنده بهبود وضعیت این قلمرو نسبت به دوره قبل از اسکان مجدد در هر دو الگوی مورد مطالعه است. همچنین بررسی ها اختلاف معنی داری را در میزان رضایت از کیفیت زندگی بین الگوهای تجمیع و جابه جایی نشان می دهد.
Introduction : Post-disaster Quality of Life (QoL) assessment can be considered appropriately for monitoring and evaluation recovery plans and interventions. Particular reference has been considered to both understanding various aspects of the disaster’s impacts، and establishing people’s perceptions on their living circumstances and life chances after the event. Planned and involuntary resettlement after natural disasters has been considered as a major policy in post-disaster reconstruction in developing countries over the last few decades. Studies show that resettlement can result in adverse impacts on the resettled population. Conversely، a well-planned and managed resettlement process can lead to positive long-term development outcomes. Studies on post-disaster resettlement in rural areas of Iran revealed that these actions do not respond to all the needs of residents. Occurring extreme rainfalls، in August 2005 in Eastern part of the Golestan province in North of Iran، caused two devastating flood disasters and damaged several villages. After considerably long discussions، planners and policy makers decided to relocate a significant number of villages incorporating them in larger area. Finally in this area 11 villages replaced and integrated in one place but 3 villages were replaced without integration.
خلاصه ماشینی:
"هدف از انجام این تحقیق ، بررسی اثرات جابه جایی و تجمیع روستاهای آسیب دیـده از سیل مرداد ١٣٨٤ استان گلستان بر کیفیت زندگی ساکنین محلی از طریـق مطالعـه شـاخص هـای ذهنـی اسـت و پرسش های تحقیق شامل موارد زیر است : ١- آیا جابه جایی روستاها در بهبود کیفیت و استانداردهای زندگی روستاییان نقش داشته است ؟ ٢- بیشترین و کمترین تغییر مثبت مربوط به کدام شاخص های کیفیت زندگی است ؟ ٣- آیا تفاوت معنی داری بین میزان رضایت مندی از شاخص هـای کیفیـت زنـدگی در الگوهـای اسـکان مجـدد (الگوی جابه جایی محدود و الگوی جابه جایی توأم با تجمیع ) وجود دارد؟ منطقه مورد مطالعه محدوده مورد مطالعه بین عرض های ٣٧ درجه و ٤٢ دقیقه تا ٣٧ درجه و ٢٢ دقیقه شمالی و طول های ٥٥ درجـه و ٥٤ دقیقه تا ٥٥ دقیقه و٢٠ دقیقه شرقی واقع شده است .
جدول ٥ میزان رضایت از کیفیت زندگی بعد از جابه جایی روستاها مؤلفه ها منطقه مطالعات تعداد نمونه مانگن انحاف معار آزمون t ی یی ری آماره t سطح معنی داری (درصد) رضایت از الگوی جابه جایی 88 3/36 1/147 2/199 0/029 کیفیت زندگی الگوی تجمیع 190 3/67 1/068 - نتیجه گیری در این مطالعه ، اثرات راهبرد اسکان مجدد بر کیفیت زندگی ساکنان روستاهای جابه جا شده مـورد بررسـی قـرار گرفت .
An assessment of Iranian rural residents satisfaction of the quality of life and its effects on the security of border areas, A case study of Nosoud district.
Assessment the quality of life in post disaster rural resettlement (case study: regrouping villages in Golestan province)."