چکیده:
در پژوهش حاضر به بررسی آسیب شناسی اوقات فراغت نوجوانان 12 تا 17 ساله استان لرستان پرداخته شده است. به این منظور و با هدف شناخت و تقلیل این آسیب ها از بین 360 هزار نفر (170 هزار نفر دختر و 190 هزار نفر پسر) با استفاده از جدول تاکمن 620 نفر دختر و پسر و 150 نفر کارشناس و مدیر دستگاه های اجرایی مرتبط با موضوع گذران اوقات فراغت به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به وسیله دو پرسش نامه محقق ساخته با روایی و اعتبار معتبر (نظر صاحب نظران و آلفای کرانباخ 99/0 پرسشنامه نوجوانان و 85% پرسش نامه کارشناسان) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل عاملی نشان می دهد که نوجوانان 12 تا 17 ساله اوقات فراغت خود را به فعالیت های فرهنگی، تفریح، مطالعه آزاد، فعالیت های مذهبی، مهارتی، وقت گذرانی (مطلوب و نامطلوب) و ورزش می گذرانند. و عمده ترین آسیب های اوقات فراغت این نوجوانان: عامل ساختاری سازمانی، عوامل فرهنگی، عدم مشارکت مردمی، شرایط نامطلوب اقتصادی، عدم اطلاع رسانی درست، نبود انگیزه و غیره می باشد.
خلاصه ماشینی:
ب )تحليل عاملي سؤال يک -نحوه گذراندن اوقات فراغت نوجوانان ١٢تا ١٧ساله لرستان چگونه است ؟ جدول شماره ٢-برازنده بودن تحليل عاملي بر اساس داده هاي به دست آمده (رجوع شود به تصویر صفحه) داده هاي جدول شماره ٢(يعني خي دو محاسبه شده (٢٠٤٨/٤٦٥) با درجه آزادي ٤٥و سـطح معناداري ٠/٠٠١نشان مي دهد که تحليل عاملي برازنده ي آماره هاي بـه دسـت آمـده اسـت لـذا بـا اطمينان مي توان براي گذران اوقات فراغت از تحليل عاملي استفاده کرد.
سؤال دو-چه آسيب هايي در نحوه گذراندن اوقات فراغت نوجوانان ١٢تا ١٧ساله لرستان وجـود دارد؟ (رجوع شود به تصویر صفحه) داده هاي جداول شماره ٥(يعني خي دو محاسبه شده ٢٩٤٣/٥٨٣ بـا درجـه آزادي ٤٥و سـطح معناداري ٠/٠٠١)نشان مي دهد که تحليل عاملي برازندة آماره هاي به دست آمده از تحقيق حاضـر است .
نتيجه به وسيله تحقيق در اين زمينه به وسيله عابدين زاده در سال ١٣٧٢ در تهران حاکي از اين است که جوانان تهراني اوقات فراغت خود را بيشتر به وقت گذراني هاي مطلوب مثل سينما،تئاترو کانون هاي هنري مي گذرانندو يا به مطالعه روزنامـه و مجلـه مـي پردازند.
منجمله تحقيق ديناروند (١٣٨٢)، ابراهيم پور (١٣٧٦) به سفارش اداره کـل فرهنـگ و ارشـاد اسلامي لرستان ، گـزارش سـازمان ملـي جوانـان (١٣٨١)، شـوراي تحقيقـات اداره کـل آمـوزش و پرورش کرمانشاه (١٣٧٣)، دفتر مشاوره و تحقيـق وزارت آمـوزش و پـرورش (١٣٧١)، آمـوزش و پرورش منطقه ١٧تهران (١٣٧٢)، دبيرخانه ي شوراي ملي جوانان (شـيخ ، ١٣٧٤) کـروز٣، (١٩٨٨)، کارلسون ٤(١٣٧٩)، بوچر٥(٢٠٠٥)،همۀتحقيقات فوق ، از ديدگاه آسيب شناسي اجتماعي ، فراغت زياد، يکي از دلايل نابهنجاري هاي اجتماعي است و بايد با اهميت تلقـي گـرددو بايـد امکانـات و زمينه هاي لازم را براي انجام فعاليت هاي تفريحي سالم و کافي و برنامه ريزي شـده اوقـات فراغـت فراهم نمود.