خلاصه ماشینی:
"مدرنیته و اثرات آن،کهبویژه در قالب تکنولوژی و تبعات آن در عرصه عمومی در ایران ظهور(به تصویر صفحه مراجعه شود)کرده است،ساختار هویتی این نسل را در مقایسه با نسلهای پیشینمتحول کرده است.
تنها دو شخصیت فیلم خارج از این قاعده قرار دارند:جهان و شاپوری.
خرد کردن شخصیت فرشید و الینه کردن هویت او،که در حدفرو کاهیده شدن به مرتبۀ یک نوچۀ بیاراده متبلور میشود،علاوه برنمایاندن وجوه شخصیتی شاپوری،اسارت دردناک بخشی از این نسلدر دامان سرمایهداری ضد اخلاق دوران گذار را نیز نشان میدهد.
این شخصیت پردازی پایان بندی فیلم نیز راباور پذیر میکند.
یکی ازتماشاییترین پلانهای فیلم را به خاطر بیاوریم:اتی جلوی دوربین مداربستۀ یکی از فروشگاهها ایستاده است و برای مخاطب عام،خویشتنخویش و هم نسلان خود را مطرح میکند:«آرزو چیز خوبیه.
در این پلان شاهدهستیم که فیلمساز از محدودیتهای سینمای ایران عبور میکند و بدوناینکه با کلام و بیپرده،دریده شدن معصومیت کودکانه اتی را نشان دهد،با تکیه بر بازی دیدنی گلزار،رذالت شاپوری را به تصویر میکشد."