چکیده:
در این تحقیق، رابطه خصوصی سازی و هزینه های نمایندگی بنگاه های سابقا دولتی با در نظر گرفتن سازو کارهای نظام راهبری شرکتی و تغییر بستر قانونی بررسی شد. سازو کار های نظام راهبری شرکتی با استفاده از معیارهای تمرکز مالکیت ،استقلال هیات مدیره ، مالکیت مدیریتی، مالکیت نهادی ونوع حسابرس و هزینه های نمایندگی با استفاده از معیار نسبت به کارگیری دارایی ها اندازه گیری شد . در این راستا اطلاعات 38 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره 1382-1389 با در نظر گرفتن برخی ویژگیها(304 شرکت- سال) مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، روش داده های ترکیبی و جهت آزمون فرضیه ها از رگرسیون حداقل مربعات عادی استفاده شد . نتایج نشان می دهد هزینههای نمایندگی بنگاه های سابقا دولتی به گونه ای معنی دار بعد از خصوصی سازی افزایش یافته است ؛و با ساز و کارهای تمرکز مالکیت ، استقلال هیئت مدیره ، مالکیت مدیریتی و نهادی رابطه معنی داری دارد .
This research investigates the impact of privatization on agency costs in privatized firms with considering corporate governance mechanisms and regulation environment modification . The proxies for corporate governance mechanisms are ownership concentration، independence of board of directors، managerial ownership، institutional ownership and audit quality and for agency costs is assets utilization ratio. Thus، information from 38 firms listed on Tehran Stock Exchange during 2003 to 2010 has been studied by considering certain characteristics (304 firm-year). The pooled data method has been used for data analysis and to examine hypotheses OLS method has been applied. The results reveal that agency costs of previously public enterprises significantly is increased after privatization. Moreover، agency costs has a significant relationship with ownership concentration، independence of board of directors، managerial and institutional ownership.
خلاصه ماشینی:
"نتایج نشان می دهد هزینههای نمایندگی بنگاه های سابقا دولتی به گونه ای معنی دار بعد از خصوصی سازی افزایش یافته است ؛و با ساز و کارهای تمرکز مالکیت ، استقلال هیئت مدیره ، مالکیت مدیریتی و نهادی رابطه معنی داری دارد .
محققین به نتایج روبرو دست یافتند: 1) رابطه منفی بین مالکیت مدیریت و هزینه های نمایندگی ، 2) افزایش هزینه های نمایندگی با افزایش تعداد سهامداران غیر مدیر و 3) کاهش هزینه های نمایندگی با نظارت بیشتر توسط بانک ها مجتهد زاده (1390) ، رابطه مالکیت مدیریت با هزینه های نمایندگی ،هزینه های حسابرسی مستقل و حق الزحمه مدیران را در 216 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 الی 1388 مورد بررسی قرار داد.
در این پژوهش رابطه خصوصی سازی با تقلیل هزینه های نمایندگی و تاثیر ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی و تغییر در بستر قانونی بر هزینه های نمایندگی در دوران بعد از خصوصیسازی در مقایسه با قبل از آن مورد بررسی قرار گرفت.
از آنجا که یکی از هدف های خصوصی سازی ارتقاء فرهنگ سهامداری در جامعه بوده و در این راستا توجهی به بسترسازی مناسب نشده است از اینرو ، کاهش میزان تمرکز مالکیت و افزایش سطح سهام شناور آزاد نه تنها نتوانسته است به عنوان یک سازو کارنظارتی موجب بهبود عملکرد شرکت شود؛ بلکه با کاهش سهم مالکیت سایر مالکان ناظر ، بعضا تاثیری منفی بر هزینه های نمایندگی نیز گذاشته است."