چکیده:
در الهیات اسلامی و مسیحی ایمان به معنی تصدیق قلبی است، تصدیقی که نور امید به سعادت این جهانی و جاودانگی را بهمثابة هدیه و لطف الهی بر قلب آدمی پرتوافشانی مینماید. در نتیجه انسان مؤمن خودی خود را فراموش میکند و خواست خود را مقهور خواست خداوند مینماید، و در مراتب بالاتر به مقامی دست مییابد که در همة ابعاد وجودی جلوهگر ذات حق تعالی میگردد. محمد غزالی و مارتین لوتر دو متکلم و اندیشمند برجسته و تأثیرگذار در جهان اسلام و مسیحیتاند که چنین برداشتی از مفهوم ایمان در آثارشان بازتاب یافته است. در این مقاله با مطالعة آثار این دو درمییابیم که مفهوم ایمان در اندیشه آنان عبارت است از تصدیق و درستی قلب دربارة خداوند که بهمثابة هدیه و لطف الهی، بهمنظور رستگاری و نجات، بر قلب فرد ارزانی میگردد. این موضوع بیانگر دیدگاه مشترک آنان در این زمینه است.
خلاصه ماشینی:
"3 اهمیت این آثار چنان بود که بنابر نظر بوناونتوره 4 معنای روحانی کتاب مقدس شامل سه نوع تعلیم عقیدتی، اخلاقی و عرفانی (مربوط به وحدت خداوند و نفس) است که اولی توسط آگوستین، دومی توسط گرگوری، و سومی توسط دیونوسیوس آموزش داده شد.
اتحاد نفس با خداوند محور توجه الهیاتی دیونوسیوس بررسی این موضوع است که چگونه خداوند، ناشناخته بودن کامل خود را در مخلوقاتش متجلی میکند، به گونهای که همۀ موجودات بتوانند به اتحاد با منشاء تجلی یافته، نائل شوند.
6 حق با فون بالتاز است که تأکید میکند مفهوم کلی الهیات دیونوسیوس زیباشناختی است: «میتوان دیونوسیوس را به عنوان زیباشناسترین الاهیدانان مسیحی در نظر گرفت، زیرا از تعالی 7 زیباشناختی که ما در این دنیا میشناسیم (از Sacred hymns McGinn, Bernard, pp.
این تعریف به دو دلیل حائز اهمیت است: اول اینکه با توجه به مضمون مکرر فلسفی «زنجیرۀ عظیم وجود» مراتب متوالی مخلوقات از منبع الهی جریان مییابند و سلسله مراتب مسیحی واسطۀ معرفت میشوند و خدای دیونوسیوس به هر موجودی هستی میبخشد، و دوم اینکه با توجه به عنصر پویایی در دیدگاه فلاسفه نسبت به وجود، یعنی موضوع توالی و بازگشت، چنین نظام باشکوهی بنا به تأکید دیونوسیوس، جذبة خداوند توصیف میشود که از طریق آن، ربوبیت مقام رفیع خود را در رأس سلسله مراتب، به سبب عشق فراوان به انسان ترک میکند و جسم بشری را میپذیرد و با پذیرفتن مرگ بشری، مستقیما در برابر صعود روحانی انفاس خاص حاضر میشود."