خلاصه ماشینی:
"در این وضعیت چه باید کرد؟به نظر میرسد مفاهیم فرهنگ فقر در سطوح عالی نظام و شواهد فقر فرهنگی در بخشی از بدنه اجرایی کشور خانه کرده است.
راهیابی به شبکه وسیع اطلاع رسانی و بسط آگاهیها،ترویج ارزشها و تبیین دیدگاههای متنوع در حیطهء علوم انسانی،همگی وابسته به درک و شناسایی نقش فرهنگ مکتوب در ارتقای«فرهنگ فقر»است؛ فرهنگی که«آزادگی»را بر«آزادی»و«معنویت»را بر«مادیت»برتری داده و دیدگاه تازهای فرا روی عالم و آدم قرار داده است.
در این میان تشخیص صلاح و فساد امور مطبوعات بر عهده چه کسانی باید باشد؟آیا نشریاتی که مملو از تبلیغات و آگهیهای هیجان آورند و به نشر مطالب ظاهری-که ذهن و روان انسانهای سطحی نگر را خوش میآید-میپردازند باید به همان میزان از امکانات بهره برند که دیگر نشریات مؤمن به فرهنگ؟ * «کیهان فرهنگی»که در آغاز با تیراژی برابر روزنامه(نزدیک به سیصد هزار نسخه)توزیع میشد،اکنون در آستانه تعطیلی است؛و این در حالی است که به اعتراف اغلب صاحبنظران، این نشریه توانسته است به سهم خود در طرح مسایل فرهنگی حوزه و دانشگاه گامهای مؤثری بردارد."