خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای شناختی رفتاری بر کاهش ترس از صحبت کردن در جمع انجام شده است. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل میباشد. آزمودنیها پس از انجام مصاحبهی بالینی ساخت یافته بر اساس راهنمای تشخیصی آماری اختلالات روانی ویرایش چهارم، توسط روانشناس بالینی و اجرای مقیاس خودگزارش دهی بال (1996) درباره اعتماد به نفس به عنوان یک سخنران و پرسشنامه محرک – پاسخ اضطراب سخنرانی اندلر (1962) با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند از بین دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهدشت انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. بعد از اتمام دورهی12 جلسهای آموزش گروهی مهارتهای شناختی رفتاری، به منظور سنجش متغیر وابسته، مجددا آزمونهای ذکرشده، در هر دو گروه اجرا شد. دادههای به دست آمده با تحلیل کوواریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج، حاکی از اثربخشی این آموزشها در کاهش اضطراب صحبت کردن در جمع و افزایش اعتماد به نفس بود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که متخصصان بالینی و رواندرمانگران میتوانند برای درمان اضطراب صحبت کردن در حضور جمع، از آموزش مهارتهای شناختی رفتاری به شیوه گروهی، استفاده کنند.
ملخص الجهاز:
"در میان رویکردهای روان شناختی به کار گرفته شده برای درمان هراس اجتماعی و ترس از صحبت در جمع، کارآمدی درمانهای رفتاری و شناختی رفتاری مورد تأیید قرار گرفته و از این بین گروه درمانی شناختی رفتاری توسط Social anxiety phobia De Jong Broake Fear of public speaking Scott avoidance هیمبرگ 1 و همکاران ابداع و به عنوان یک روش درمانی تأیید شدهی تجربی به کار گرفته شده است (هیمبرگ و بارلو 2 ، 1991 ؛ نقل از وکیلیان و همکاران، 1387).
Hafman داداشزاده و همکاران (1391) در پژوهشی بر روی دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران که تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی داشتند، به بررسی و مقایسه اثربخشی درمان شناختی – رفتاری گروهی و مواجهه درمانی بر میزان سوگیری تعبیر و ترس از ارزیابی منفی پرداختند.
بنابراین تحقیق حاضر با هدف اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای شناختی- رفتاری بر ترس ازصحبت در جمع انجام گرفته است تا زمینه لازم جهت مداخله درمانی برای این اختلال فراهم شود.
خطا 3/201 1/8 25 - - کل 54020 - 28 - - نتایج تحلیل کوواریانس در جداول 4 و 5 نشان میدهد که: با توجه به ضریب F محاسبه شده، بین میانگینهای تعدیل شده نمرات مقیاس خود گزارش- دهی پال درباره اعتماد به نفس به عنوان یک سخنران و پرسشنامه محرک- پاسخ(دو گروه آزمایش و کنترل) در مرحله پسآزمون تفاوت معنیداری وجود دارد."