Abstract:
مقاله با استناد به یافتههای پژوهشی به منظور شناسایی احساس آنومی فردی جوانان و برخی عوامل تاثیرگذار بر آن تدوین شده است. پس از بررسی منابع و نظریهها و تدوین چهارچوب نظری با شیوه پیمایش و استفاده از پرسشنامه و مصاحبه، اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. حجم نمونه 700 نفر از جوانان دختر و پسر تهران بوده که با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای و به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان میدهد نسبت قابل توجهی از دختران و پسران در وضعیت آنومیک قرار داشته اما این احساس به لحاظ جنسیت معنادار نیست. در بررسی روابط نتایج نشان میدهد احساس آنومی فردی دختران متاثر از عوامل فردی و اجتماعی است که حالتی از گسستگی میان فرد و جامعه را بازتاب میدهد.
Machine summary:
"این هدف با پاسخگویی به چند پرسش تحقق یافته است: میزان احساس آنومی فردی در میان جوانان چقدر است؟ چه تفاوتهایی میان دختران و پسران در زمینه میزان و عناصر تشکیل دهنده احساس آنومی فردی وجود دارد؟ و با تأکید بر جنسیت چه عواملی بر میزان احساس آنومی فردی دختران تأثیر دارند؟ چهارچوب نظری تا کنون در محافل و نشریات علمی کشور بحثهای فراوانی در خصوص آنومی و انواع و نتایج آن شده است اما آن چه موجب میشود این موضوع به رغم تکرار همچنان اهمیت بررسی و نقد و نظر داشته باشد، به دو علت اساسی برمیگردد؛ اول شرایط اجتماعی فعلی ایران و به ویژه جوانان است و دوم این که در حوزه جوانان، مبحث آنومی با جرم و بزهکاری پیوند معنادارتری پیدا میکند که در صورت عدم توجه جدی به احساس آنومی آنان، در واقع به عامل اصلی جرمخیزی بیتوجهی شده است.
نارضایتی در ابعاد مختلف زندگی از جمله عوامل زمینهساز احساس آنومی فردی است که از کل جوانان 3/54 درصد نارضایتی زیاد داشتهاند، این میزان در میان دختران 5/49 درصد و پسران 5/56 درصد در مورد تحصیلات، وضعیت شغلی و درآمدی، احترام اجتماعی، رفاه اجتماعی و غیره ابراز شده است.
عدم گذران اوقات فراغت به شیوهای خلاق، بیاعتمادی نسبت به دیگران، نا امیدی نسبت به آینده، نارضایتی از وضعیت موجود، تصور از شیوههای غلط دستیابی به اهداف، ارزیابی منفی از وضعیت کشور، اعتقاد به چند چهره داشتن جوانان، ارتباط مشکلات جوانان با مسائل ساختاری جامعه و غیره همه معرف شرایط آنومیک در ذهن دختران است که بر افزایش و تشدید احساس آنومی فردی تأثیر داشته است."