Abstract:
حرکت به سوی توسعه پایدار، چالشهای مهمی را درزمینه ارزیابی عملکرد دردولت به وجود میآورد، دولت بهعنوان یک سازمان ویژه که تصمیماتش نقش موثری در شکلدهی به زندگی مردم و نیز محیطزیست ملی ایفا میکند، در قبال انجام رفتارهای اداری سازگار با توسعه پایدار مسوول و پاسخگو است این پژوهش به عملیاتی سازی و سنجش الگوی ارزیابی عملکرد کارکنان سازمانهای دولتی با محوریت توسعه پایدار در راستای افزایش بهرهوری آنها میپردازد. پژوهش حاضر در پی عملیاتیسازی و سنجش مدل ارزیابی عملکرد کارکنان با محوریت توسعه پایدار در نظام ارزشی ایران است. این پژوهش از نظر هدف اکتشافی و از بعد نتیجه توسعهای، از نظر نوع دادهها کمّی و از لحاظ، زمان مقطعی است. لذا در تحقیق دیگری با توجه به مرور پیشینه، باروش تحلیل تماتیک به صورت کیفی با استفاده از نرم افزار NVIVO مدل مورد نظر ارائه شد که برای سنجش الگوی مذکور از روش کمی استفاده شد. به این گونه که پرسشنامه طراحی شده با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای که با رابطه کوکران درجامعه مورد نظر، مقدار حجم نمونه 202 نفر ازکارکنان و مدیران وزارت بهداشت به دست آمد که به روش تحلیل معادلات ساختاری و تحلیلی عاملی و نرم افزار lisrel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نتیجه اینکه، شاخصهای ارزیابی عملکردکارکنان با محوریت توسعه پایدار در چهار بعد اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، سیاسی، زیست محیطی شناسایی شده درمدل پس ازآزمون بعد زیست محیطی و اجتماعی فرهنگی اولویت بیشتری داشته بر این اساس پیشنهادهایی جهت بهبودارزیابی عملکرد کارکنان درراستای توسعه پایدار ارائه شد.
Targeting at sustainable development provides the government with formidable challenges in performance assessment of governmental employees. As a particular organization whose decisions can greatly impact the environment and citizens’ personal lives, the government should be held accountable for the quality of executive behavior incongruence with sustainable development. Hence, the current exploratory, developmental study aimed to operationalize a performance assessment model based on sustainable development to assess employees in public organizations. Initially, the intended model was designed based on an in-depth literature review and interview with a snow ball sample of 23 expert executive managers in the ministry of health headquarters. Next, a questionnaire was designed and administered to a straight random sample of 202 employees and managers of the Ministry of Health and Medical Education selected based on Kukran Table. The collected data were then analyzed via structural equation modelling, factor analysis and Lisrel software. The results identified four factors of sustainable development-based performance assessment model including economic, social-cultural, political and environmental. The results also revealed that the environmental and social-cultural factors had priority. Accordingly, suggestions and applications of the model are discussed to improve the performance evaluation of staff sustainable development.
Machine summary:
ir (٢٤) مديريت بهره وري دوره ١٤، شماره ٢، پياپي ٥٣– تابستان ١٣٩٩ مقدمه حرکت به سوي توسعه پايدار، چالش هاي مهمي را درزمينه رزيابي عملکرد در دولت به وجود ميآورد، دولت به عنوان يک سازمان ويژه که تصميماتش نقش مؤثري در شکل دهي به زندگي مردم و نيز محيط زيست ملي ايفا ميکند، در قبال انجام رفتارهاي اداري سازگار با توسعه پايدار مسئول و پاسخگو است (مولدان ١، ١٩٩٧).
ازاين رو مسأله اصلي تحقيق آن است که روابط بين مولفه ها، ابعاد و اجزاي الگوي ارزيابي عملکرد سازمان هاي دولتي ايران با محوريت توسعه پايدار چگونه است ؟ ميزان تاثير هر يک از اجزا براي رسيدن به توسعه پايدار چقدر است ؟ (٢٦) مديريت بهره وري دوره ١٤، شماره ٢، پياپي ٥٣– تابستان ١٣٩٩ براي اجراي راهبرد توسعه پايدار در سطح ملي، دستور کار ٢١ از همه کشورها خواسته است تا راهبردهاي ملي توسعه پايدار خود را به عنوان ساز و کاري براي ترجمه و تبديل آرمان هاي توسعه پايدار کشور به اقدامات و سياست هاي منسجم توسعه دهند(معاونت امور اقتصادي و اجتماعي ملل متحد، ٢٠٠٢).
ميزان اثرپذيري توسعه پايدار از ابعاد(اجتماعي فرهنگي، اقتصادي، سياسي، زيست محيطي) در ارزيابي عملکرد کارکنان سازمان هاي دولتي ايران چه اندازه است ؟ براي آزمون فرضيه فوق از تحليل رگرسيون چند متغيره استفاده شده است .
(٤٤) مديريت بهره وري دوره ١٤، شماره ٢، پياپي ٥٣– تابستان ١٣٩٩ References Aghajani, F, (2015), sustainable development: concepts Indicators models, Termeh Publishers, Tehran, 1, 115-126.