چکیده:
سیاست گذاری و برنامه ریزی صحیح اقتصادی در هر کشور مستلزم شناخت امکانات و قابلیت های تولیدی مناطق مختلف آن کشور است . این تحقیق به بررسی وضعیت صنایع مواد غذایی استان آذربایجان شرقی و ارزیابی مزیت نسبی در زیر شاخه های عمده این صنعت می پردازد. بدین منظور با استفاده از شاخص های دهگانه ی مزیت نسبی در حوزه صنعت ، توانایی تولید هر کدام از زیر شاخه ها به ترتیب مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه به کمک شاخص ضریب مکانی ( LQ ) و نتایج آن به صورت غیر مستقیم توانایی صدور رتبه بندی شده است . در نهایت به کمک تکنیک تحلیل عاملی دسته بندی اولیه ، و سپس با استفاده از تاکسونومی عددی اولویت بندی نهایی زیر شاخه ها و وضعیت آنها از نظر مزیت نسبی در صنعت مذکور ارایه شده است . با توجه به نتایج شاخص ضریب مکانی در نهایت به کمک نمودار عنکبوتی میزان تغییرات ساختاری صنایع مواد غذایی استان نیز در طول سالهای ٨٠ الی ٨٥ نشان داده شده است .
خلاصه ماشینی:
"با توجه به عدم امکان توضیح کامل به صورت خلاصه شاخص های مورد نظر در جدول( 1 ) ارائه شده است: جدول 1 – شاخص های تعیین مزیت تولیدی شاخص فرمول توضیح 1 شاخص کاردهی نسبی نسبت ارزش افزوده به ارزش محصولی ستانده آن فعالیت 2 شاخص صرفه های تجمع نسبت ارزش افزوده هر فعالیت اقتصادی به ارزش افزوده کل صنایع مربوطه 3 شاخص درامد به هزینه نسبت ارزش تولیدات هر فعالیت به هزینه کل آن فعالیت 4 شاخص گرایشات بالفعل سرمایه گذاری مجموع ارزش سرمایه گذاری صنعت بر سرمایه گذاری کل در استان و کشور 5 شاخص ضریب جبران استهلاک رابطه بین ارزش افزوده و ارزش سرمایه گذاری 6 شاخص کاربری نسبت ارزش افزوده به میزان نیروی کار 7 شاخص بازدهی تولیدات نسبت ارزش افزوده ایجاد شده به ارزش دستمزد صنعت کشور 8 شاخص بهره وری انرژی نسبت ارزش افزوده هر صنعت به انرژی مصرفی همان صنعت 9 تولید سرانه شاغلین نسبت تولیدات یا ستانده ها به تعداد شاغلین 10 شاخص سرمایه بری تفاضل دستمزد سرانه از ارزش افزوده سرانه در ادامه برای محاسبه توانایی صدور کالا در میان روش های غیر مستقیم از روش ضریب مکان ( LQ ) که بیشتر از سایر روشها رایج و قابل اطمینان می باشد استفاده شده است."