چکیده:
ایران
مقاله حاضر به تشریح وجه تمایز حالت به ای ذینفع ????????? ???????eco?a?????) و مخاطب (????????? ????????) در زبان روسی و طرز بیان آن ها در زبان فارسی می پردازد. هر دو حالت به طور معمول از چهار عضو تشکیل شده اند. عضو اصلی و مهم جمله، واژه ای است که در حالت به ای خواه ذینفع یا مخاطب صرف شده باشد، این هنگامی است که در هر دو ساختار از فعل استفاده کنیم. فعل جمله در اینجا دارای هدایت دستوری دوگانه (??????? ??????????) خواهد بود. در زبان فارسی، می توان نهاد را از ساختار حذف کرد. در این صورت شناسه فعل، نقش نهاد را ایفا می کند. در زبان روسی، در صورتی که فعل جمله در زمان حال یا آینده به کار رفته باشد، می توان نهاد را از ساختار حذف کرد. در این صورت شناسه فعل نقش نهاد را ایفا می کند. در زبان روسی، حذف نهاد از جملاتی که فعل آن ها در زمان گذشته بیان شده اند، مجاز نیست. وجه تمایز حالت به ای ذینفع از ساختار مشابه در زبان فارسی، در آن است که در زبان روسی یکی از اعضای شرکت کننده در جمله ضمیر شخصی است، در صورتی که در زبان فارسی، به جای ضمیر شخصی، ضمیر ملکی به کار رفته است. در زبان روسی در جملات دارای حالت به ای مخاطب، حرف اضافه به کار نمی رود، حال آنکه در ساختارهای مشابه زبان فارسی، حرف اضافه به کار می رود.
خلاصه ماشینی:
"ایساچنکو در کتاب دستور زبان روسی مینویسد،در حالت حرف اضافه ((ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)pe(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)o(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)HbI(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ))
در کتاب دستور زبان روسی برای حالت به ای،دو معنی نهادی (o(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)bekTHbI(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)) و مفعولی
no(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)a(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ),B دومین عضو ساختار حالت به ای-فعل،در نقش گزاره،کلمات MHe,ce(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)e
e(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ), سومین عضو ساختار-ضمایر شخصی،در نقش مفعول با واسطه و واژه های (ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)uyo, na(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)ey
است،در صورتی که در زبان فارسی ساختار مشابه از سه عضو تشکیل شده است.
در صورتی که ضمیر شخصی-عضو اصلی را،از جملات دارای ساختار حالت به ای ذینفع
را به حالت به ای مخاطب تبدیل میکند،زیرا نبود عضو پنجم باعث میشود که فعل >o(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)o(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)a) ،مترادف فعل ((ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)a(ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)a) تلقی شود:
در ساختار حالت به ای مخاطب مورد بحث در بند شماره2-2-نیز چهار عضو به کار میروند:نهاد(تحویل دهنده)-اولین عضو،گزاره(فعل)-دومین عضو،مخاطب(تحویل
ضمیر شخصی (MHe)_ در نقش مفعول با واسطه و چهارمین عضو-جسمی که ارائه میشود ((ŞùĞ öâùéáó ö¢è¿ áþù¿Â öÄ)BeTbI
-حالت به ای مخاطب از چهار عضو تشکیل شده است:1-نهاد،2-گزاره،3-ضمیر ملکی یا اسم در نقش مفعول با واسطه و اسم در نقش مفعول بی واسطه.
-وجه تمایز حالت به ای ذینفع با ساختار مشابه در زبان فارسی،در این است که در"