چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین نقش خودپذیری نامشروط در ارتباط کمال گرایی و تحلیلرفتگی در بازیکنان بسکتبال دانشگاهی بود. به این منظور طی یک مطالعة مقطعی ـ همبستگی، 118 بازیکن بسکتبال (54 مرد و 64 زن، میانگین سن 8/23 سال، میانگین سابقة ورزشی 4/10 سال و میانگین سابقة رقابتی 4/6 سال) مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی، پرسشنامة خودپذیری نامشروط و پرسشنامة تحلیل رفتگی ورزشکار را تکمیل کردند و داده های بهدستآمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانة سلسلهمراتبی در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بازیکنان بسکتبال دانشگاهی از سطوح بالای کمال گرایی مثبت، سطوح متوسط کمالگرایی منفی و سطوح متوسط به پایین خودپذیری نامشروط و تحلیل رفتگی برخوردارند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی مثبت و منفی در مجموع 2/13 درصد از تغییرات تحلیل رفتگی را تبیین می کنند. همچنین، خودپذیری نامشروط نقش واسطه ای معناداری در ارتباط کمال گرایی منفی و تحلیل رفتگی برعهده داشت؛ درحالیکه نقش آن در ارتباط کمال گرایی مثبت و تحلیل رفتگی از لحاظ آماری معنادار نبود. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، نقش تعیین کنندة خودپذیری نامشروط در کاهش اثرات مخرب کمال گرایی منفی و اتخاذ راهبردهای روانشناختیِ مؤثر، بررسی میشود.
خلاصه ماشینی:
"شواهد حاصل از بررسی ارتباط کمالگرایی و تحلیلرفتگی ورزشکاران بر اساس مقیاس کمالگرایی چندبعدی فراست و همکاران (1990) نشان میدهد که بین گرایشهای کمالگرایانة سازگار (استانداردهای شخصی) و تحلیلرفتگی ارتباط منفی وجود دارد؛ درحالیکه بین گرایشهای کمالگرایانة ناسازگار (انتظارات و انتقاد والدین و مربی، شک دربارة اعمال، نگرانی دربارة اشتباهات) و تحلیلرفتگی ارتباط مثبت برقرار است (گولد، آدری، تافی و لوهر<FootNote No="190" Text=" Gould, Udry, Tuffey, &amp;amp; Loehr"/>، 1996؛ چن، کی، چن و تسای<FootNote No="191" Text=" Chen, Kee, Chen, &amp;amp; Tsai"/>، 2008؛ لمیر، هال و روبرتز<FootNote No="192" Text=" Lemyre, Hall, &amp;amp; Roberts"/>، 2008).
با وجود اینکه الگوی تقریبا یکنواختی برای ارتباط بین ابعاد کمالگرایی و تحلیلرفتگی در ادبیات پژوهشی گزارش شده است، چن، کی و تسای<FootNote No="203" Text=" Chen, Kee, &amp;amp; Tsai"/> (2009) سؤالاتی در مورد نتیجهگیری از این یافتهها مطرح کردند؛ زیرا مطالعات به طور عمده بر مفهومسازیهای خارج از ورزش تکیه داشتهاند.
علاوهبراین، شواهدی وجود دارد که بیانگر ارتباط منفی ابعاد کمالگرایی ناسازگار (کمالگرایی خودمحور، دیگرمحور و تجویز شده توسط جامعه) با خودپذیری نامشروط و نیز نقش واسطهای خودپذیری نامشروط در ارتباط بین کمالگرایی ناسازگار و نشانگان افسردگی در زمینة غیرورزشی و نمونههای غیربالینی هستند (فلت، باسر، داویس و هویت<FootNote No="223" Text=" Flett, Besser, Davis, &amp;amp; Hewitt"/>، 2003؛ اسکات<FootNote No="224" Text=" Scott"/>، 2007) که با یافتههای پژوهش حاضر همراستاست."