خلاصه ماشینی:
"از نخستین کوششهای استاد زندهیاد حیسن تهرانی برای تشکیل گروه تمبک در 45 سال قبل که بگذریم،هنوز هم توجه کافی به سازهای ریتمیک احساس نمیشود و در پارهای موارد،حتی سعی کردهاند تا با ساز ریتمیک،تداعیهای ملودیک را ایجاد کنند و یا به آن نقش روایتگری بدهند.
» آغاز میشود،احساسی که از شنیدن آنها دست میدهد،تداعی اندکی از فرمها و حالات شناخته شده از این فرم را همراه با فرم قطعات روایی دارد و تمهای گرم و شرقی آن،در حاشیهی بافتهای متنوع ریتمیک آن قرار میگیرد.
،تمام این عناصر برای تحقق یک هدف نیرو گذشاتهاند:گریز از حک شدن عادتمندانهی ملودی در ذهن و گریز از عادت به ریتمهای یکنواخت مؤکد و تلاش برای ایجاد موسیقی بیکلام،به نوعی که بینیاز از کلام منظوم و منثور و صدای خواننده(در نقش سنتی و کلاسیک خود)،خود بیانکنندهی پیام خود باشد؛و قابلیت تصویرسازی و ساخت کلیپهای قوی و ممتاز را همراه خود بیاورد."