به یاد محمدپور ثانی (1383 - 1311) و با دو نوشته کوچک از او درباره موسیقی مقاله

"راستش حقیر آلبوم مالبوم که‌ ندارم ولی هرچه میان چند پاکت تصاویر قاطی‌ پاطی در طول چهل سال حرفه قلمزنی در رادیو و جراید جست‌وجو کردم عکسی از این مقبول‌تر نیافتم که پس از چاپ لا اقل شرمنده زن و بچه‌ نباشم(خداوند هیچ تنابنده‌ای را خجالت‌زده ورثه‌ نکند)قرار گرفتن میان دو استاد مسلم موسیقی‌ اصیل ایرانی یعنی«مرتضی نی‌داود»و«جواد بدیع‌زاده»از افتخاراتی است که در گذشته شامل‌ کمتر خبرنگاری شده. (در منزل استاد نی‌داود)نامبرده‌ ضمن نواختن چند قطعه«ماهور»با تار ساخت‌ یحیی(که سی سال قبل صدهزار تومان می‌ارزید و بهترین آپارتمان دو اتاق خوابه را در شمال شهر هفتاد هزار تومان می‌دادند،کسی نمی‌خرید!) دل خونی داشت از رخنه موزیک مبتذل بیگانه‌ در موسیقی اصیل ایرانی و اینکه چرا باید چنین آهنگهای چندش‌آوری با صدای ناهنجار خوانندگانی بی‌مایه از رادیو تلویزیون مملکتی‌ پخش شود که خود دارای روح‌نوازترین موسیقی‌ جهان است؟ ای کاش خاک برای این دو استاد فقید خبر ببرد که بعد از شما آنچه باید بشود شد،استاد بهاریها و پایورها درجه دکترا گرفتند،درواقع حق‌ به حق‌دار رسید،حالا آهنگی از رادیو و تلویزیون‌ پخش نمی‌شود مگر اینکه در ردیفهای موسیقی‌ اصیل ایرانی ساخته شده باشد و صدایی به گوش‌ نمی‌رسد مگر صدای خوانندگان پرمایه‌ای چون‌ شجریانها و ناظریها و افتخاریها!!"