خلاصة:
آشنایی معلمان با ماهیت «گوش دادن» به ایده ها و نظرات ریاضی دانش آموزان در کلاس درس و شناخت انواع آن، می تواند فرصت مناسبی ایجاد کند تا بتوانند از «گوش دادن»، به عنوان یک روش تدریس موثر جهت ارتقای یادگیری ریاضی دانش آموزان استفاده کنند. پیشینه پژوهشی در این حوزه نشان می دهد که آشنایی معلمان ریاضی با اهمیت «گوش دادن» و انواع آن، می تواند به معلمان ریاضی کمک کند تا دانش آموزان را در وضعیتی قرار دهند که از طریق تعامل با یکدیگر و با محیط یادگیری، به تدریج توانایی ارزیابی واقع بینانه ایده هایشان را افزایش داده و آن ها را اصلاح کنند و بدین ترتیب، یادگیری خود را عمیق تر کنند. به دلیل اهمیت این موضوع، پژوهشی پدیدارنگارانه طراحی شد تا چگونگی گوش دادن معلمان ریاضی دوره راهنمایی پایه های 6 تا 8 مطالعه شود. مشاهدات مستمر کلاسی و مصاحبه با معلمان آن کلاس ها، به پژوهشگران فرصت داد تا بتوانند تشابهات و تفاوت های انواع «گوش دادن» معلمان ریاضی را به ایده ها و نظرات دانش آموزان، در سه دسته مقوله بندی کنند. سپس دریافتند که سه مقوله ساخته شده، با سه رویکرد متفاوت «گوش دادن ارزیابانه»، «گوش دادن تفسیری» و «گوش دادن هرمنیوتیک» که دیویس (1997) شناسایی کرده بود سازگارند. بدین سبب در این تحقیق، از همان برچسب ها برای ارجاع به این سه مقوله استفاده شد. در این مقاله، با تمرکز بر مشاهده سه کلاس درس و نظرات سه معلم که از طریق مصاحبه شناسایی شدند، تمایز بین این سه نوع «گوش دادن» نشان داده می شود و به دلیل این که این سه معلم، هر یک به نوعی معرف این سه رویکرد بودند، برای آن ها نام مستعار و تمثیلی «خانم قضاوتی»، «خانم تفسیری» و «خانم تعاملی» انتخاب شده است.
The ways that mathematics teachers listen to students’ explanation، influence their understanding of students and their teaching activities. If teachers be informed about different ways of “listening” to students’ ideas and conceptions concerning mathematics، they might be able to use listening as an effective teaching method to enhance students’ mathematical learning. The related literature indicates that teachers’ familiarity with different “listening” approaches، could potentially help them to set up the stage for more interaction between students، teachers، and their learning environments. In such cases، students are gradually become skillful in realistically assessing their ideas، revising them and deepening their mathematical learning. We، thus، designed and conducted a study with five mathematics teachers in grades 6 to 8، to learn more about the ways they listened to students in their mathematics classes. All participants were volunteered female teachers with at least bachelor degree in mathematics. The research paradigm of the study was qualitative and the research method was phenomenography. Therefore، observations and interviews were the main instruments for the data collection. As Marton (1988) suggested، the categories of descriptions made up the main results of this research. So، the findings are three major and distinct categories to reveal the commonality and differences of the nature of “listening” concerning mathematics teachers in their classrooms. These categories had great consistency with Davis’ (1997) theoretical framework of three approaches to “listening” including; evaluative، interpretive and hermeneutic.
ملخص الجهاز:
پیشینه پژوهشی در این حوزه نشان میدهد که آشناییمعلمان ریاضی با اهمیت «گوش دادن » و انواع آن ، میتواند به معلمانریاضی کمک کند تا دانش آموزان را در وضعیتی قرار دهند که ازطریق تعامل با یکدیگر و با محیط یادگیری، به تدریج توانایی ,ارزیابی واقع بینانه ایده هایشان را افزایش داده و آن ها را اصلاح کنندو بدین ترتیب ، یادگیری خود را عمیق تر کنند.
در این مقاله ، با تمرکز برمشاهده سه کلاس درس و نظرات سه معلم که از طریق مصاحبهشناسایی شدند، تمایز بین این سه نوع «گوش دادن » نشان دادهمی شود و به دلیل این که این سه معلم ، هر یک به نوعی معرف اینسه رویکرد بودند، برای آن ها نام مستعار و تمثیلی «خانم قضاوتی »،«خانم تفسیری » و «خانم تعاملی » انتخاب شده است .
نمونه زیر (دیویس ، ١٩٩٧ با تلخیص )، معرف این نوع گوش دادن معلم در کلاس است : معلم سه عبارت زیر را روی تخته گچی نوشت : رجوع شود به تصویر صفحه و از دانش آموزان پرسید «کسی میتونه بگه عدد صحیح چیه ؟» یکی گفت ؛ «یه عدد با یه علامت » و معلم ضمن تأیید آن ، خواهان توضیح بیشتری شد.
دیویس (١٩٩٧) نشان میدهد که در اتخاذ این رویکرد به تدریس ، چگونه معلم درس را با کمک دانش آموزان پیش برد و آنقدر از آنان سؤال پرسید تا فضایی برای بیان ایده هایشان ایجاد کند و ببیند درباره مسئله چگونه فکر میکنند.
این پژوهش نشان داد که معلمان ریاضی، رویکردهای متفاوتی را برای گوش دادن به ایده ها و نظرات دانش - آموزان در کلاس درس اتخاذ میکنند که هرکدام ، دارای اهمیت آموزشی ویژه خود است .