خلاصة:
موضوع نتایج و آینده ی انقلاب ها از مباحث مهم حوزه مطالعان انقلاب
است. بر این مبنا در پژوهش حاضر کوشش می شود با بهره گیری از تکنیک
سناریونویسی، که یکی از روش های مهم مطالعان آینده پژوهی به شمار
می رود، آینده های ممکن، محتمل و مرحجّ که انقلاب اسلامی ایران در
آینده به سمت یکی از آنها گذار خواهد کرد مورد بررسی قرار گیرد. در این
راستا با توجه به نیروهای اجتماعی موجود و تاثیرگذار در عرصه سیاست
در ایران، سه سناریوی «استحاله انقلاب»، «براندازی انقلاب» و «ترقی و پیشرفت انقلاب» در نظر گرفته شده است.
ملخص الجهاز:
"رهبری انقلاب بر اساس بند 1 اصل 110 قانون اساسی در 29 بهمن 1392 اصول کلی اقتصاد مقاومتی را به عنوان سیاست اقتصادی نظام جهت اجرا به روسای قوا ابلاغ کرد: «ایران اسلامی با استعدادهای سرشار معنوی و مادی و ذخائر و منابع غنی و متنوع و زیرساختهای گسترده و مهمتر از همه، برخورداری از نیروی انسانی متعهد و کارآمد و دارای عزم راسخ برای پیشرفت، اگر از الگوی اقتصادی بومی و علمی برآمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی که همان اقتصاد مقاومتی است، پیروی کند نه تنها بر همه مشکلات اقتصادی فائق میآید و دشمن را که با تحمیل یک جنگ اقتصادی تمام عیار در برابر این ملت بزرگ صف آرایی کرده، به شکست و عقب نشینی وا میدارد، بلکه خواهد توانست در جهانی که مخاطرات و بیاطمینانیهای ناشی از تحولات خارج از اختیار، مانند بحرانهای مالی، اقتصادی، سیاسی و ...
در سناریوی «استحاله» نشان داده شد که اجرای برنامه نئولیبرالی تعدیل ساختاری توسط دولت سازندگی – برنامهای که توسط سازمانهای مالی بین المللی به کشورهای در حال توسعه توصیه میشود - و ادامه آن در دولت روحانی، تقویت سرمایهداری و فراموشی آرمان اصلی انقلاب یعنی مستضعفان را در پی دارد و اصطلاح استحاله نیز به این فرایند گذار اشاره داشت."