خلاصة:
هدف: با ظهور وب2، یکی از ابزارهایی که امکان تعامل بیش تر کاربران با نظام های کتابخانه ای را فراهم می سازد، برچسب گذاری اجتماعی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله این ابزار وب2 از دیدگاه منابع کتابخانه ای مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
روش پژوهش: این مقاله از نوع مروری است و از بررسی متون تخصصی موجود، وب سایت ها و اپک های کتابخانه ای به کارگیرنده برچسب گذاری ها برای ارائه مطالب استفاده شده است.
یافته ها و نتیجه گیری: امروزه در فهرست های پیوسته عمومی (اپک) فراوانی از برچسب گذاری اجتماعی استفاده می شود. بر این اساس یک قابلیت جستجوی جدید بر مبنای برچسب های داده شده به منابع به اپک ها اضافه می شود که به غنای بیش تر فهرست ها کمک می کند. چالش هایی نیز در این مسیر وجود دارد که شامل تاثیرپذیری برچسب ها از علایق، نیازها و مهارت های کاربران، نبود کنترل، مشکلات زبانی و نگارشی و اضافه بار اطلاعاتی حاصل است.استفاده از برچسب گذاری اجتماعی در جستجوی موضوعی به معنای حذف نقش کتابدار از فرایند سازماندهی اطلاعات نیست، بلکه لازم است کتابدار متخصص به عنوان یک ناظر عمل کند و راه را برای بالا بردن رضایت کاربران هموار سازد.
ملخص الجهاز:
com"/> چکیده هدف: با ظهور وب2، یکی از ابزارهایی که امکان تعامل بیشتر کاربران با نظامهای کتابخانهای را فراهم میسازد، برچسبگذاری اجتماعی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
استفاده از برچسبگذاری اجتماعی در جستجوی موضوعی به معنای حذف نقش کتابدار از فرایند سازماندهی اطلاعات نیست، بلکه لازم است کتابدار متخصص بهعنوان یک ناظر عمل کند و راه را برای بالا بردن رضایت کاربران هموار سازد.
یکی از ابزارهایی که امکان همکاری و تعامل بیشتر کاربران با نظامهای کتابخانهای را فراهم میسازد، برچسبگذاری اجتماعی<FootNote No="5" Text=" Social tagging"/> است.
عملکرد اصلی این روش اشتراک منابع میان کاربران است (Ames, 2007: 972-974; Macgregor &amp; McCulloch, 2006: 295).
زمانی که از برچسبها بهعنوان ابزاری برای سازماندهی منابع نام میبریم، لازم است آنها را در برابر روشهای سنتی ردهبندی مبتنی بر تاکسونومیها، واژگان مهارشده و ردهبندیهای چهریزهای و هستیشناسیها قرار داد.
از طرفی، برچسبهای نامرتب، دارای املای غلط و گروهبندیهای </رجوع شود به تصویر صفحه> نامناسب برچسبها که معمولا ناشی از فقر دانش دستور زبان افراد است و منجر به ایجاد ترکیباتی میشود که نامأنوس و بعضا بیمعنا هستند؛ استفاده از شکل جمع یا مفرد واژگان توسط کاربران مختلف، استفاده از برچسبهای شخصی که برای عموم قابل فهم نیست و برچسبهایی که تنها یکبار به کاررفتهاند، در بحث برچسبگذاری و استفاده از آنها مشکلسازند و اینگونه برچسبها حجم قابلتوجهی از برچسبهای موجود در هر نظام را نیز تشکیل میدهند (Guy &amp; Tonkin, 2006; Lawson, 2009: 578).