خلاصة:
تقابل دو پدیده اقتضائات دوران جدید و رفتار دولت ، از جمله مسایلی است که نویسندگان حوزه های مختلف از مدیریت گرفته تا جامعه شناسی و علوم سیاسی را به خود وا می دارد. نوشته های انتقادی تا نوشته های بی طرف و تا طرفدار رفتارهای دولت و نظام دیوانی ، سه طیفی هستند که در این زمینه خودنمایی می کنند. در این میان میشل کروزیه از جامعه شناسان قلم به دست و منتقد رفتارهای دولت و دیوانسالاران، با بررسی دولت های فرانسوی پس از جنگ دوم جهانی، آنها را واجد صفت خود-دانا بینی و خود-توانا پنداری می بیند اما بر این باورست که تحولات دوران در کنار ناکامی های دولتهای یاد شده در دستیابی به اهداف اجتماعی و اقتصادی بویژه در حوزه هایی همچون آموزش و سلامت، ضرورت یک بازنگری اساسی در منش دولت را آشکار می سازد.منشی که باید تجلی خود را در فروتنی به نمایش گذارد. او دولت مدرن را بدون سیاست فروتن ، ناممکن می داند.
For Crozier، the functioning of state as a miraculous man-made set reveals in a realm of power relations، influence and interchanges. When he turns towards state especially the one under whose sovereignty he lives-the French state- begins to talk of the old ways of ruling generate inevitable tensions in social relations. It is here that crozier’s position emerges as a reformist recommending his revolutionary modest state; A state at its citizens service and not ruling them. But is The Leviathan ready to perceive such a role? This is the question we are trying to answer in our article.
ملخص الجهاز:
نقد کتاب «دولت فروتن ، دولت مدرن ، استراتژیهایی برای تغییری دیگر» جستاری در فروتنی لویاتان حمیدرضا ملک محمدی * چکیده تقابـل دو پدیـده اقتضـائات دوران جدیـد و رفتـار دولـت ، از جملـه مسـایلی اسـت کـه نویسندگان حوزه های مختلف از مدیریت گرفته تا جامعه شناسی و علوم سیاسی را به خود وامیدارد.
در واقـع بخشـی ازاین طراوت مفهومی و نوشتاری به تجربه بیواسطه او درباره سازمان ها بازمیگردد که گاه او را تا سرحد یک منتقد بی محابا و گاه ، توصیه گری پدر مآب در چشمان خواننـده پـیش میبرد و بخش دیگر به تکرار شوندگی مسایل دولت و سازمان مربوط میشـود کـه هـر از چندی با همان شکل کهنه یا صورتی جدید ، خود را به ساحت اندیشه ای باز مـینمایانـد و در این میان ، نوشته های قلم دوستانی چون کروزیه است که با موشکافی و دقت ، نـه فقـط به تحلیل مفاهیم ، بلکه گاه به آفرینش آنها دست می زند تـا خواننـده مشـتاق را از لابـلای جملاتی کوتاه و پر مغز ، نه تنها در دایره تفکرات کروزیه ای قرار دهد بلکه گاه آنـان را بـه سوی اندیشیدنی همراستا بکشاند.
کروزیه ب این باورست (کروزیه ١٣٩٠:٦١) که جامعـه فرانسوی در واکنش نسبت به دو انقلاب جدید یعنی انقلاب کار و انقـلاب آداب و رسـوم ، قابلیت آن را دارد که خود را به خوبی منطبق سازد اما در سوی دیگر، دولـت کـه در حـال تبدیل شدن به کهنه ترین بخش نظام اجتماعی فرانسه است ، چنان رفتار میکنـد کـه گـویی اینها اصلا وجود ندارند.