خلاصة:
در اقتصاد امروز، دانش بعنوان مهمترین سرمایه، جایگزین سرمایه مالی و فیزیکی شده است. سرمایه در
موسسه ها به هردارایی بر می گردد که باعث ایجاد جریانهای نقدی آتی شود. بیشتر دارایی های شناخته
شده ماهیت مشهودوعینی دارند، بنابراین سرمایه مشهود به دارایی های فیزیکی و مالی سازمان اشاره دارد. ارزش این دارایی ها بطور ادواری افشا می شود و به آسانی بر روی ترازنامه بدست آمده از ثبت های مالی شرکت ها یافت می شود. از طرفی اهمیت دارایی های نامشهود (مانند مهارت های نیروی کار و سازمان) نیز در تعیین سودهای آتی بطور فزاینده ای درحال افزایش است.
در حال حاضر، سرمایه ی فکری ٢برای بسیاری از شرکت ها به عنوان جز لاینفک فرایندهای ایجاد ارزش
شناخته شده است. ایجاد ارزش مبتنی بر دانش است. از دانش برای کمک به پیشرفت جامعه استفاده
میشود، دانش در تجارت در قالب سرمایه فکری نمود پیدا می کند که شامل سرمایه انسانی، سرمایه
ساختاری، دارایی ها و اموال فکری است. سرمایه فکری میتواند از طریق هدایت و مدیریت سرمایه فکری،
تکنیک های سازمانی، مهارت های حرفه ای، روابط مشتریان وتجارب منجر به ایجاد مزیت رقابتی در بازار
و عملکرد مالی بهتر شرکت گردد.٣ سرمایه فکری دانش درونی سازمان است و به لحاظ ماهیت جزو
دارایی های نامشهوداست. به عبارتی میتوان گفت شرکت اموال پنهانی داردکه آنرا از سایر رقبا جدا
می کند که به آن سرمایه فکری می گویند. امروزه در سازمانها علاوه بر دارایی های مشهود دارایی های
نامشهود اهمیت کلیدی را در راستای موفقیت هرچه بیشتر سازمان ها بر عهده دارند، چر اکه این منابع
جزئی از منابع بی پایان و از عناصر کلیدی موفقیت هر سازمان به شمار می رود. در این میان، سرمایه فکری
از مهمترین دارایی های نامشهودسازمان است و آن را ابزاری ارزشمند برای توسعه دارایی های کلیدی
سازمان میدانند. سرمایه فکری در پی آن است که در سازمانها، دارایی های فکری، دانش، تجربه و
یادگیری سازمانی جهت نیل به توسعه همه جانبه بیشتر از پیش مورد توجه قرار گیرد.
ملخص الجهاز:
سرمايه فکري ميتواند از طريق هدايت و مديريت سرمايه فکري، تکنيک هاي سازماني، مهارت هاي حرفه اي، روابط مشتريان وتجارب منجر به ايجاد مزيت رقابتي در بازار و عملکرد مالي بهتر شرکت گردد.
سرمايه فکري در پي آن است که در سازمان ها، داراييهاي فکري، دانش ، تجربه و يادگيري سازماني جهت نيل به توسعه همه جانبه بيشتر از پيش مورد توجه قرار گيرد.
تعاريف مختلف سرمايه فکري و مديريت دانش : استوارت اعتقاددارد، سرمايه فکري مجموعه اي از دانش ، اطلاعات ، داراييهاي فکري، تجربه ، رقابت و يادگيريهاي سازماني است که ميتواند براي ايجادثروت به کارگرفته شود.
ساير دارايي هايي نامشهود که شامل سرمايه فکري است که تحت اصول اقتصاد فراواني 6 عمل ميکنند؛ يعني با استفاده بيشتر از آنها از ارزش آنها کاسته نميشود.
در مقايسه دو شرکت که هر دو داراييهاي فيزيکي يکساني دارند ولي يکي ازديگري ارزش افزوده بيشتري دارد ميتوان گفت اين شرکت نيرو و سرمايه فکري و دانش و مهارت لازم بيشتري در استفاده از داراييها و ايجاد ارزش افزوده داشته است .
١٥گزارشگري سرمايه فکري براي شناسايي و ارايه اطلاعات مربوط به اهداف ، استراتژيها، ديدگاه ها، فعاليت ها و منابع سازمان مورد استفاده قرار مي گيرد که مبتني بر شاخص هاي مالي و غير مالي ميباشد.
هم چنين مزاياي گزارش گري سرمايه ي فکري را ميتوان براساس دو ديدگاه عملکرد دروني (درون سازماني) گزارشگري و عملکرد برون سازماني آن بيان نمود: اين نوع گزارشگري به طور بالقوه مي تواند به عنوان يک ابزار مديريتي موثر عمل نمايد که نتيجه ي آن توسعه گسترش و تخصيص منابع ، ايجاد استراتژي، توسعه ي شرکت ، نظارت بر نتايج توسعه ي شرکت و بنابراين تسهيل تصميم گيري ميباشد (عملکرد درون سازماني گزارشگري).