خلاصة:
با گسترش روابط اجتماعی در ابعاد و فضاهای مختلف، وجود آسیب های اجتماعی ناشی از نداشتن
خودکنترلی افراد در شرایط و هیجانات گوناگون، دارا بودن مهارت های اجتماعی از جمله رفتار موثر و
سازنده امری مهم بوده و تخصیص برنامه های درسی و کتاب برای آموزش در مدرسه و توسط معلمان آگاه
از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی آموزش مهارت های اجتماعی از دیدگاه
بندورا و دیویی است که به روش کیفی_توصیفی و با استناد به آثار کتابخانه ای نگاشته شده است. نتایج
حاکی از آن است که با فراهم کردن زمینه و محیط مناسب که قابلیت آموزش مهارت های اجتماعی در
کیفیت بالا را داشته باشد، استفاده ی معلمان از اندیشهها و عقاید بندورا و دیویی و انتخاب روش های
تدریس متناسب با آن، همچنین انتخاب روش هایی به منظور ارائه ی الگوی مناسب و موثر، آموزش
بصورت غیرمستقیم، استفاده از بازیهای متنوع و گروهی و طرح مسائل و ارتباط دادن آن با زندگی
روزمره و واقعی مخاطب، می تواند وی را به فردی دارای مهارت های والای زندگی، فردی با خودنظم ده و
خودکارآمد مبدل سازد.
ملخص الجهاز:
(1395 رشد اجتماعي مهمترين جنبه از وجود آدمي است چرا که فرض بر اين است که افراد بدون داشتن رشد اجتماعي و داشتن مهارت لازم قادر نخواهند بود با تعامل با ديگران وظايف خود را به درستي انجام دهند افراد هر چه بيشتر ياد مي گيرند و تجارب بيشتري کسب ميکنند بيشتر به اين رابطه پي ميبرند که از راه مبادله ي عواطف و احترام به ديگران و تعامل اجتماعي با آن هاست که احساس رضايت دست پيدا ميکنند آموزش مهارت هاي اجتماعي بر اساس ديدگاه آلبرت بندورا و جان ديويي / ٦٧ و روز به روز بيشتر به يقين ميرسند که احساس مفيد بودن و خوشبختي آنها به ميزان رشد اجتماعي آنها بستگي دارد، با توجه به اينکه انسان موجودي اجتماعي است برنامه ي مدارس را بايد طوري تنظيم کرد که در عين پرورش استعدادها و مهارت هاي گوناگون دانش آموزان آنها را به يک فرد اجتماعي تبديل کند که صلاح خود و صلاح جامعه را تشخيص دهند (فاتحي، ١٣٩٧).
همچنين در انديشه هاي جان ديويي به اين نکته به وضوح پرداخته شده است که بين مدرسه ٦٨ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال چهارم ، شماره سي ام ، پاييز ١٤٠٠ * * * * * و زندگي ارتباط برقرار نموده و براي يادگيري عميق و معنيدار آموخته ها را در قالب مسائل گوناگون روزمره ي زندگي بيان کرد.