فصلی از رمانی که هرگز چاپ نمی شود الأدب والفن

"روی قبر پیش پایت‌ هم عکس برگردان گربه‌های اشرافی است. خودم هم داشتم به این فکر می‌کردم که مرگ می‌تواند میکی‌موس باشد، یا همین گربه‌های اشرافی. بابای مهربانت گفت بچه سه ساله که‌ چیزی سرش نمی‌شود،همه‌چیز برایش‌ اسباب‌بازی است. نمی‌توانم از این بادکنک‌های‌ رنگی را که روی نرده‌ها دارند پیچ‌وتاب‌ می‌خورند عکس نگیرم. همین دوربین دو مگا پیکسلی موبایلم هم این درخت کاج و این‌ نرده‌ها و بادکنک‌ها را برایم ابدی می‌کند. یک‌ کم بیا سمت چپ تا درست وسط کادر بیفتی‌ و درخت کاج هم کامل توی عکس باشد. کارگری افغانی سرش را با دستمال نارنجی بسته است و روی تپه‌ی‌ شن و ماسه دراز کشیده و بروبر من را نگاه‌ می‌کند،من هم به او چشم می‌دوزم و سعی‌ می‌کنم پلک نزنم. بی‌خیال و بی‌اعتنا می‌رود سمت نصفه‌ی ساخت شده‌ی قطعه؛جایی که‌ روی اولین ردیف بلوک‌ها برای رفع تشنه‌گی‌ کارگرها چند تا کلمن قرمز گذاشته‌اند."