خلاصة:
هدف: این پژوهش با هدف بررسی ملاکهای دوستی و دوستیابی افراد سندرم داون 14 تا 24 سال و مقایسه آن با سایرگروههای عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر مرکز توانبخشی ولی عصر تهران سال 89-88 صورت گرفت. روش:روش این پژوهش زمینه ای است. جامعۀ آماری: جامعۀ پژوهش کلیه افراد سندرم داون و عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر 14 تا 24 سال مرکز ولی عصر در سال تحصیلی 89-88میباشد. نمونۀ آماری،حجم آن و چگونگی گزینش آن: محقق ابتدا با مراجعه به مرکز ولی عصر تهران 25 نفر گروه سندرم داون و 25 نفر عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر را با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب کرد و آنان را به لحاظ ویژگیهایی مانند سن، جنسیت، طبقۀ اجتماعی ـ اقتصادی با یکدیگر همتا نمود. روش جمعآوری دادهها و ابزار های آن: آزمون محقق ساخته 28 سئوالی که چهار زمینه مانند گذراندن اوقات فراغت، تعاون، ویژگیهای مثبت ارتباطی و ویژگیهای منفی ارتباطی را میسنجد، اجرا کرده و به بررسی و مقایسۀ این دو گروه پرداخته است. روش آماری: تحلیل آماری با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که با 95 درصد اطمینان این دو گروه در ویژگیهای گذراندن اوقات فراغت با یکدیگر، تعاون و ویژگیهای منفی ارتباطی تفاوت معناداری ندارند ولی با 95 درصد اطمینان در ویژگیهای مثبت ارتباطی و ملاکهای دوستی و دوستیابی تفاوت معناداری دارند. به سخن دیگر در این زمینهها افراد سندرم داون در مقایسه با سایر گروههای عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر بهتر عمل کردند. از آنجایی که در مراکز و مدارس ویژه (کودکان سندرم داون و عقبمانده های آموزشپذیر) بیشتر به مسائل تحصیلی و آموزشی و شغلی پرداخته میشود در حالی که افراد سندرم داون و عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر نیاز به مهارتهای اجتماعی از جمله مهارتهای دوستی و دوستیابی دارند، پیشنهاد میشود که در این مراکز علاوه بر بعد تحصیلی به بعد مهارتهای اجتماعی توجه شود.
ملخص الجهاز:
"اغلب مردم معمولا از چنگ کودکی عقبمانده که قصد دارد آنها را ببوسد و یا در آغوش بگیرد، فرار میکنند، کودکانی که میزان عقبماندگیشان خفیف است، در بیشتر مواقع از ترس اینکه مبادا مردم آنها را عقبمانده بپندارند، از معاشرت با سایر کودکان عقبمانده خودداری میکنند، در کوششی که آنها برای برقراری ارتباط و تماسهای دوستانه با دوستان خود برقرار میکنند، این کودکان، گاه زیادهروی میکنند؛ مثلا زیاد دوستان خود را صدا میزنند، مکالمات تلفنی را بیش از حد طولانی میکنند، دائم خواستار توجهند و از همه بدتر آنکه قادر به توقف این کارها نیز نمیباشند (کافمن، هالاهان، 1944، ترجمۀ جوادیان، 1386، ص136) کودکان سندرم داون که در حدود 10 درصد عقبماندگی ذهنی را تشکیل میدهند، کودکانی آرام و با محبت هستند و قدرت همکاری دارند و غیظ و خشم در آ نها نادر است، اکثرا با نشاط هستند و به موسیقی علاقۀ زیادی نشان میدهند (میلانی فر، 1386، ص61).
مطالب زیادی دربارۀ حالت دوستانهای که کودکان سندرم داون در برابر دیگران از خود نشان میدهند، گفته شده است و شواهدی وجود دارد که نشان میدهد این افراد در مقایسه با تعداد زیادی از عقبماندگان ذهنی به طور کلی دوست داشتنیتر هستند (کافمن، هالاهان، 1944، ترجمۀ جوادیان،1386، ص 103) با توجه به آن چه بیان شد، پژوهشگر به دنبال بررسی این موضوع است که ملاکهای دوستی و دوستیابی افراد سندرم داون14 تا 24 سال کدام است و همچنین در مقایسه با سایر عقبماندگان ذهنی آموزشپذیر چگونه است؟ همۀ افراد با عقبماندگی ذهنی و یا بدون آن نیازمند داشتن یک رابطۀ دوستانه هستند، در یک رابطۀ دوستانه امکان مشارکت در عقاید و تجارب و همچنین صحبت در مورد خود و احساسات پیچیدهی فرد و شناخت ضعفها و تواناییهای افراد به دست میآید، مهمتر از آن تمرینی برای همکاری و حمایت عاطفی و لذت برای همکاری تجربه میشود.
English ( Eds) promotion social communication : children with developmental disabilities from birth to adolescence ."