خلاصه ماشینی:
"13-«مرا بود حاصل ز یاران خویش به شخص جوان اندرون عقل پیر» (ص 102 ب 17) در معنی بیت نوشتهاند: «از یارانم مرا در جسم جوان عقل پیر حاصل بود، یعنی مرا بسیار میستودند(و ظاهرا به ریاکاری)که تو با جسم و ظاهر و صورت جوانان عقل و باطن و سیرت پیران داری؛یا اینکه از یاری و مددکاری فکری ایشان من با ظاهر جوان،رأی و اندیشه و خردمندی پیران داشتم،و این بیت ضمنا اشاره است به اینکه پیران خردمند باشند هر چند جوانان چستوچالاک باشند و تلمیح است به سخن امیر مؤمنان که میگوید:«رأی الشیخ احب الی من جلد الغلام»(ابن ابی الحدید، شرح نهج،193/19):رای و اندیشه پیر نزد من پسندیدهتر از چابکی جوان است»(ص 108)سرانجام با این همه،نه تنها مفهوم بیت را خواننده در نمییابد، بلکه مؤلف به توجیهات نادرست دیگری هم کشیده شده.
اما همه میدانند منظور از این سخن که ناصر خسرو شاعر مداح نیست،همان است که خود وی گفته و مؤلف هم آن قول را به عنوان شاهد بر پاکی ساحت ناصر از ستایشگری در صفحۀ 95 کتابش آورده است که: «من آنم که در پای خوکان نریزم مر این قیمتی لفظ در دری را» شاعر مداح در فرهنگ ادب فارسی کسی است که برای نام و نان-چنان که از شعر ناصر خسرو نظر مؤلف بر میآید-به ستایش هرکسی که امید عطایی از او باشد میپردازد،نه شاعری که همۀ هنر شاعری و حاصل اندیشه و عمر گرانمایهاش را بر کف اخلاص میگیرد و نثار اعتقاد مذهبی خویش میکند و در نهایت بینامونان،به دور از بستگان و دوستان،در درد یمگان عمر را با رنجواندوه به پایان میبرد."