خلاصه ماشینی:
"اسراییل باید به منظور توسعه ارتش پایدار به طور قابل توجهی هزینههای دفاعی خود را افزایش داده و در بخش تحقیق و توسعه دفاع موشکی سرمایهگذاری بیشتر کند و بر مرزهای قابل دفاع متحدین جدید منطقهای و حفظ روابط ویژه با ایالات متحده تاکید بیشتری داشته باشد.
افزایش نفوذ اسلامگرایان در جهان عرب،رژیمهایی با طیف گوناگونی از تعصبات انقلابی ایجاد میکند،ولی متاسفانه رژیمهای انقلابی بعد از تصاحب قدرت بلافاصله متمایل به نشان دادن رفتار جنگی به همسایگان خود هستند با وجود این،حتی اگر عناصر ضعیف دموکراتیک در جهان عرب با وجود تمام ضعفها و مشکلات در فرایند ایجاد دموکراسی موفق عمل کند،باز هم این فرایند خطراتی را برای همسایگان آنها به همراه خواهد داشت.
در حال حاضر مصر به طور قابل توجهی کانال سوئز را برای عبور کشتیهای نظامی ایرانی باز کرده است(فوریه 2011)و دسترسی به این آبراه میتواند توانایی ایران را در حمایت و تامین همپیمانهایش در دریای مدیترانه چون سوریه،حزب الله در لبنان،و حماس در غزه افزایش دهد.
پویشهای سیاسی در دولتهای سواحل دریای مدیترانه که در بخش قبلی مورد بازنگری قرار گرفت،نشانگر تهدیدهای در حال افزایش خطوط دریایی است که از این منطقه عبور میکنند و همچنین برای اکتشافات جدید گاز تهدید مهمی محسوب میشود.
اگرچه اقتصاد در حال توسعه و روبه رشد اسراییل میتواند در مواجهه با چالشهای امنیتی از عهده هزینههای زیادتر دفاعی برآید،از لحاظ سیاسی برای اینکه در عمل این را ارایه کند به خصوص با توجه به تظاهرات گسترده اجتماعی تابستان 2011،با چالش روبهرو بوده است."