چکیده:
مسألة چگونگی کتابت و نوشتن کلام وحی از پدیدههای مهم تاریخ قرآن و مورد بحث صاحب نظران علوم قرآنی میباشد. این مسأله برخی از خاورشناسان و افراد کم اطلاع را نیز واداشته تا با ایجاد شبهه و تردیدافکنی پیرامون کتابت قرآن، آن را مورد حمله قرار دهند و آن را دارای کاستی و نقصان جلوه دهند. در این نوشتار، دیدگاه خاورشناسانی مانند بلاشر و گلدزیهر پیرامون کتابت قرآن کریم مطرح شده و سپس برخی شبهات آنان همچون عدم توجه به کتابت قسمتی از کلام وحی توسط پیامبر9، تردید در اعتبار برخی از کاتبان قرآن، شبهه فراموش کار بودن پیامبر9، اختلاف قرائات و... مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در ادامه با استناد به آیات قرآن در مورد حفظ و صیانت آن و نیز احادیث تاریخی در مورد نگارش همه قرآن در عصر پیامبر9 و نظارت و کنترل آن حضرت بر کاتبان وحی و اثبات عدم فراموشی آیات قرآن از سوی پیامبر9، به این شبهات پاسخ داده شده است.
خلاصه ماشینی:
")» (ابوعبدالله زنجانی، تاریخ القرآن، 48) با دقت در روایات فوق، میتوان گفت: الف) روایت اول خود به تنهایی پاسخ روشنی به شبهه بلاشر و گلدزیهر است؛ چه این دو مدعی شدهاند: «در تمامی دوران نخستین اسلامی، هیچ گاه تمایلی برای تهیة نصی واحد از قرآن به وجود نیامد؛ مگر اهتمام هایی بی اهمیت» یا «هیچکس در آن موقع و همان لحظه به فکر حفظ وحی نیفتاده بود مگر در حافظه، و وقتی پیشنهاد شد آنها را بنویسند که مدت زمانی از آغاز نزول وحی گذشته بود...
رابعا: با فرض صحت روایت مذکور، اگر پیامبر9 کمترین اختلافی را در امر قرائت مشاهده مینمودند، بدون تردید آن افراد را از این کار نهی میکردند؛ چرا که پیامبر9 در امر آموزش دقیق آیات وسواس زیادی داشته و بر اساس عبارت «فاتبع قرآنه»، از جانب خداوند متعال مأمور به قرائت صحیح قرآن کریم بوده است؛ بنابراین، دلیلی وجود ندارد که پیامبر9 بر اختلافی که میتواند در آینده نزدیک گریبانگیر امت ایشان شود، مهر تأیید بزند؟ قرآن کریم که به عنوان ریسمان محکم الهی جهت برطرف کردن اختلافات آمده و عدم تعارض و اختلاف در آیات آن، دلیلی بر اعجاز آن شمرده شده است، چگونه خود میتواند قرائات گوناگون و متعدد را که عموما زمینه ساز انواع سوء برداشتها و تفاسیر مختلف و گاه متناقض است، برتابد؟ خامسا: قرآن وحیی است که بر پیامبر9 نازل شده است و اختلاف قرائات طبق شواهد و قرائن تاریخی، تنها بعد از رحلت ایشان و در زمان صحابه (خلفای سه گانه اول) به وجود آمده و عواملی مانند ابتدایی بودن خط، بینقطه بودن حروف، نبودن الف در کلمات، اعمال رأی و اجتهاد قراء و..."