نگاهی به نمایش «خنکای ختم خاطره» نویسنده حمید رضا آذرنگ کارگردان نیما دهقان / رئالیسم تلخ جنگ با گرایش های مدرنیستی معرفی و نقد

طبیعتا انتخاب موضوع از سوی نویسنده مثل بسیاری از موضوعات دیگر درباره جنگ و مسائل اجتماعی که خانواده‌های زیر طبقه‌ی متوسط با آن روبرو هستند،تلخ و (به تصویر صفحه مراجعه شود) تراژیک است و این اصلا به این مسأله مربوط نیست که نویسنده تلخ‌اندیش است یا به جنگ و مسائل آن صرفا سیاه نگاه می‌کند و حتی سیاه نمایی می‌کند،زیرا در طول نمایشنامه می‌بینیم که نویسنده در کنار یا پشت این تلخی،لحظات وموقعیت‌های طنز و کمیکی را هم در لایه‌ای دیگر از متن خود اضافه کرده تا از بار تلخی اثر خود بکاهد و مخاطبان خویش را برای لحظاتی هرچند محدود از این غم‌آلودگی وضعیت آدم‌های داستان نمایشنامه‌اش دور سازد. داستان این نمایشنماه در سبک و سیاق رئالیسم اجتماعی که توأم با تراژدی است قرار می‌گیرد و نویسنده می‌کوشد برای روایت و بیان خویش لحن عناصر کمیک را هم در آن بیامیزد تا مسأله هویت و گمگشتمگی آدم‌های مفقود الاثر ناشی از جنگ را که در چنین هزار تویی از واقعیات زندگی امروز وجود دارد، به تصویر درآورد.