چکیده:
هدف: پژوهش حاضر برای مطالعه رابطه بین طول مدت سوءمصرف متامفتامین و اختلالات توجه پایدار صورت گرفت. روش: گروه نمونه شامل200 نفر (زن و مرد) به روش تصادفی در دسترس از میان سوءمصرف کنندکان20 تا 40 ساله شیشه که تحت درمان اقامتی بودند، انتخاب شدند. از آزمون عملکرد پیوسته برای ارزیابی عملکرد توجه پایدار و برای اندازهگیری طول مدت مصرف از پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین نتایج و عملکرد آزمودنیها در توجه و طول مدت مصرف شیشه رابطه منفی وجود دارد. آزمودنیها با مدت مصرف طولانیتر خطای ارایه پاسخ بیشتر، زمان واکنش طولانیتر و پاسخ صحیح کمتری داشتند. نتیجهگیری: از یافتهها میتوان نتیجه گرفت، سوءمصرف شیشه منجر به آسیبهای مغزی و نقایص توجه میشود که میتواند نتایج درمانی نامطلوب را در پی داشته باشد. لذا به کارگیری روشهای توانبخشی عملکردهای شناختی میتواند کارآیی درمان را افزایش دهد.
Introduction: The aim of this study was to investigate relation between sustained attention disorders and lenght of Methamphetamine abuse. Method: 200 Methamphetamine abusers (males and females) of ages 20-40 who were recruited through residential rehabilitation treatment، selected through random available sampling. To evaluate function of sustained attention Continuous Performance Test was taken and the length of MA abuse gained through demographic information. Data were analyzed by correlation coefficient with SPSS software. Findings: The results show that poor performance in CPT is positively correlated with length of MA abuse. Participants with long MA abuse has less correct response، more commission false and increase in reaction time. Conclusion: Based on these findings، it can be concluded that MA abuse leads to brain damages and cognitive deficits and it is resulting in poor treatment outcomes. Implementing cognitive rehabilitation techniques can increase treatment outcomes.
خلاصه ماشینی:
"از عوارض جدی سوءمصرف و وابستگی به متامفتامین نقایص شناختی از جمله اختلال در فرایند عملکردهای توجهی است که میتواند ناشی از آسیبهای وارده به ساختار مغز در اثر مصرف مداوم این ماده باشد.
این شرایط شامل موارد زیر است: وجود اختلالات روانی ثانویه، اعتیاد به مواد چندگانه یعنی مصرف مواد دیگر علاوه بر متامفتامین و در نهایت وجود مشکلات جدی اجتماعی به طوری که در صورت اقدام به درمان سرپایی فرد قادر به توقف وابستگی به ماده نباشد (طاهری نخست، 1389).
باتوجه به آنچه ذکر شد سوال اصلی پژوهش حاضر این است که آیا بین طول مدت مصرف متامفتامین (شیشه) و اختلالات توجه پایدار در گروهی از سوءمصرف کنندگان متامفتامین تحت درمان اقامتی رابطه وجود دارد؟ روش جامعه، نمونه و روش نمونهگیری روش تحقیق از نوع همبستگی بوده که در مقوله طرحهای توصیفی طبقهبندی میشود.
همانطور که نتایج آزمون عملکرد پیوسته که شاخصی برای سنجش کارکرد توجه پایدار است در این افراد نشان میدهد که بین عملکرد ضعیف افراد در این آزمون و طول مدت مصرف متامفتامین همبستگی وجود دارد.
مطالعه سالو 1 و همکاران (2010) نیز نشان داد که اعتیاد به متامفتامین موجب کاهش کنترل توجه در افراد وابسته به این ماده میشود که ناشی از تغییرات عصبی شیمیایی در ناحیه فرونتواستریاتال از جمله سینگولای قدامی است.
راجرز، اوریت، Salo, Buonocore, Leamon, Natsuaki, Waters & Moore 2."