چکیده:
هدف این پژوهش، یافتن پاسخ این سوال بود که آیا تمرین در شرایط بینایی ویژه مزیتی برای یادگیری دقت اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال ایجاد می کند یا نه؟ شرکت کنندگان 28 پسر نوجوان داوطلب با میانگین سن 17 سال بودند که 0/75 ±17/14 در دو گروه : با نور معمولی (گروه کنترل) و شرایط روشنایی ویژة متمرکز روی حلقة بسکتبال (گروه تجربی) به مدت 15 جلسه تمرین کردند. ده روز پس از آخرین جلسة تمرین، گروه ها در شرایط بینایی معمولی و ویژه ارزیابی شدند. براساس نتایج، در مرحلة تمرین بهبود دقت پرتاب های هر دو گروه مشابه بود. در آزمون با شرایط بینایی معمولی، دقت پرتاب های آزاد گروه تجربی به مقدار معناداری کمتر از گروه کنترل بود. بنابراین مزیت تمرین در شرایط بینایی ویژه تایید نشد. براساس نتایج، تنها وقتی آزمون در شرایط بینایی ویژه انجام گرفت برتری با گروه تجربی بود. در مجموع نتایج نشان داد که تنها وقتی می توان انتظار داشت یک وضعیت تمرینی خاص موجب یادگیری بهتر مهارت های ورزشی (مانند پرتاب آزاد بسکتبال) شود که شرایط حسی – حرکتی و پردازشی مشابه بر تمرین و آزمون حاکم باشد.
خلاصه ماشینی:
ﺳﺆاﻟﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﻄﺮح ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آﻳﺎ دﻗﺖ زﻳﺎد اﻳﻦ ورزﺷﻜﺎران ﻧﺨﺒﺔ ﺑﺴﻜﺘﺒﺎل در ﭘﺮﺗﺎب آزاد واﻗﻌﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺰﻳﺖ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت آﻧﻬﺎ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ وﻳﮋه ﺑﻮده اﺳﺖ؟ ﻫﺪف اﺻﻠﻲ از اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻣﻬﺎرﺗﻲ، ﻛﺴﺐ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﺟﺮای ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪ و اﻧﺘﻘﺎل اﻳﻦ ﻛﻴﻔﻴﺖﻫﺎ و وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ رﻗﺎﺑﺖ و رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﺟﺮای ﺑﻬﻴﻨﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ اﺳﺖ.
ﺑﺮای ﺑﺮرﺳﻲ اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻫﺎ، در ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﺲ از اﻳﻨﻜﻪ دو ﮔﺮوه از اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺠﺰا در وﺿﻌﻴﺖﻫﺎی ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ وﻳﮋه )ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ روی ﺣﻠﻘﻪ( و ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ )ﻧﻮر ﻛﺎﻣﻞ( ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﺮدﻧﺪ، دﻗﺖ اﺟﺮای ﭘﺮﺗﺎبﻫﺎی آزاد آﻧﻬﺎ در آزﻣﻮنﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ ﻃﺒﻴﻌﻲ و وﻳﮋه ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی ﻫﺪف از ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ، ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ آﻳﺎ ﺗﻤﺮﻳﻦ در ﺷﺮاﻳﻄﻲ وﻳﮋه، ﻛﻪ در آن ﻧﻮر ﺗﻨﻬﺎ روی ﺣﻠﻘﺔ ﺑﺴﻜﺘﺒﺎل ﺗﺎﺑﺎﻧﺪه ﺷﻮد، ﻣﺰﻳﺘﻲ ﺑﺮای ﻳﺎدﮔﻴﺮی دﻗﺖ در اﺟﺮای ﭘﺮﺗﺎب آزاد ﺑﺴﻜﺘﺒﺎل اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ؟ ﺑﺮای ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ در ﻃﺮح ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﻧﻮر ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻤﺮﻳﻦ را ﻛﻪ ﻳﻚ وﻳﮋﮔﻲ زﻣﻴﻨﻪ ای اﺳﺖ، دﺳﺘﻜﺎری ﻛﺮدﻳﻢ.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲ رﺳﺪ ﻫﺪف ﻃﺮاﺣﻲ و ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻤﺮﻳﻦ و ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﭘﺮﺗﺎب آزاد ﺑﺴﻜﺘﺒﺎل اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﺗﺎب آزاد در ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻮر روی ﺳﺒﺪ /ﺣﻠﻘﺔ ﺑﺴﻜﺘﺒﺎل ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳﺖ )ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ وﻳﮋه(، اﺟﺮا ﺷﻮد.