چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط دینداری و سلامت روان دانشجویان شاهد و غیر شاهد و مقایسه وضعیت دینداری و سلامت روان در دو گروه انجام شد. نمونه مورد بررسی شامل 100 نفر دانشجوی شاهد و 100 نفر دانشجوی غیرشاهد بود که با روش نمونه گیری تصادفی از بین دانشجویان دانشگاه تهران انتخاب گردید. در این پژوهش از مقیاس نگرش مذهبی خدایاری فرد و همکاران (1385) و پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ، 1972) برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. برای تحلیل داده ها شاخص های آماری همبستگی پیرسون، آزمون Z فیشر و تحلیل واریانس چند متغیری به کار رفت. یافته ها نشان داد که بین سلامت عمومی و دینداری در هر دو گروه شاهد و غیرشاهد ارتباط معنا دار وجود دارد؛ در بین دو گروه شاهد و غیرشاهد از نظر میزان دینداری تفاوت معنا داری وجود دارد؛ ولی از نظر نمرات سلامت عمومی در بین دو گروه هیچ تفاوتی یافت نشد. بنابراین می توان بیان کرد تقویت باورها و رفتارهای دینداری در دانشجویان منجر به ارتقای سلامت در آنها شود.
Current study is conducted to investigate relationship between mental health and religiosity in Shahed and Non-Shahed college students. Stud-ied sample is consisted of 100 shahed and 100 Non- shahed that were se-lected by random sampling method among students of university of Teh-ran. Religiosity scale (Khodayri fard et al، 1385) and General Health Questionnaire (Goldberg، 1972) were used as data gathering instruments. Data analysis was done using Pierson’s correlation coefficient، fisher''s Z test and Multi-variate Analysis of Variance (MANOVA). Findings indi-cated meaningful relationship between mental health and religiosity. Although significant differences was not observed between Shahed and non-Shahed group in mental health but these groups were different from religiosity perspective. Therefore، it could be said that improving reli-gious belief and behaviors among students will lead to enhance their health statue.