چکیده:
محبت مسلمانان به اهل بیت عصمت و طهارت به عنوان طریق تحقق ثمره رسالت پیامبر اسلام، عاملی حیاتی در حفظ هویت اسلامی است و یاد مصائب امام حسین در ایجاد این مودت و هویت بسیار اساسی موثر بوده است. در این مقاله با بیان شواهد تاریخی بر این نکته تاکید خواهد شد که یاد مصائب امام حسین در عاشورا، همواره سبب انسجام امت اسلامی در قیام ها، کانون-های اسلامی و هویت اسلامی در طول تاریخ اسلام شده است و نه تنها مسلمانان، بلکه غیر مسلمانان نیز در شکل گیری هویت و «من الهی» خود از آن استفاده های فراوانی کرده اند.
The affection of Muslims towards the family of infallibility and purity (P.B.U.H) as the way of achieving the fruit of Islam Prophet's mission would be considered as a vital element in the preservation of Islamic Identity، and the recall of Imam Hossein's disasters has been efficient in providing this fundamental affection and identity.
In this article، through the statement of historical evidences، it would be emphasized to this point that the recall of Imam Hossein's disasters in Ashura has been constantly the cause of the coherence of Islamic nation in uprisings، Islamic centers and identity during the history of Islam and not only the Muslims but also non-Muslims have been greatly benefited from it in the formation of their identity and "divine self
خلاصه ماشینی:
بررسی تاریخی «انسجام» و «هویت» اسلامی بعد از عاشورا تاریخ دریافت: 21/7/90 تاریخ تأیید: 14/8/90 حبیب الله بابایی 1 واژههای کلیدی: ( عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و مدیر گروه مطالعات اسلام و غرب مقدمه آیا شهادت امام حسین( در روز عاشورا موجب پدید آمدن شکاف و اختلاف در میان مسلمانان در تاریخ بعد از عاشورا شد؟ یا این واقعه موجبات انسجام 1 اسلامی در میان مسلمانان را فراهم کرد و راه را بر تشتت امت اسلام فرو بست؟ اگر حرکت آن امام شهید( به شکاف و اختلاف منجر گردیده است، چگونه میتوان با اقامه یاد و عزای آن حضرت( به وحدت و اتفاق مسلمانان در عصر حاضر خوشبین بود؟ و اگر شهادت در کربلا به انسجام و حفظ هویت 2 اسلامی در تاریخ منتهی گردید، قلمرو این انسجامبخشی تا کجا بوده است؟ و آیا این وحدت و انسجام تنها شامل جامعۀ شیعیان میشد یا این که تمام امت اسلامی را در بر میگرفت؟ علاوه بر این، آیا شهادت امام( و سپس یاد این شهادت از سوی مسلمانان سبب عزت در میان امت اسلامی شد؟ یا این که این شهادت و توجه به آن، موجب عزت نبوده و موجبات تحقیر مسلمانان را فراهم آورده است؟ اگر این شهادت سبب تحقیر مسلمانان شده باشد، چگونه میتوان انتظار داشت که در این عصر از یاد و عزای آن امام شهید(، عزت اسلامی پدید آید؟ و اگر این شهادت سبب عزت اسلامی در دورههای بعدی شده است، چگونه میتوان چنین عزتی را در دنیای جدید در میان مسلمانان ایجاد کرد و آنها را از عوامل ذلتبخش این عصر رهایی بخشید؟ در نگرش سطحی و ظاهری، خروج خونین امام حسین( در روز عاشورا موجب شکاف میان امت اسلامی شده است و استمرار یاد آن حادثۀ خونین نیز در وضعیت امروز سبب اختلاف در میان امت اسلامی میشود.