چکیده:
نویسنده، گفتار خود را بر دو کتاب علامه امینی: الغدیر و ثمرات الاسفار مبتنی کرده و در سه قسمت سامان داده است. بررسی متن حدیث در نظر علامه امینی، دلالت نصّ نزد علامه امینی، دلالت حدیث غدیر.
در بخش اول؛ عواملی مطرح میشود مانند سازگاری اعتبار متن با جایگاه شخص مورد توصیف، رکیک بودن متن، رجوع به بیانات عالمان اهل تسنن برای بررسی روایات کتابهای سنّی، کشف روایات عوارض با آن متن، خدشه در سند آن متن، جعل در احادیث تسنن. در بخش دوم، استفاده از لایه های پنهانی و مخالفت با عقل سلیم و نقل
معتبر مطرح میشود. در بخش سوم به فهم صحابه، تابعان، مفسّران، محدّثان، شاعران دانشمند از حدیث غدیر، و دلالت های بلاغی این حدیث، که در بیان علامه امینی آمده، اشاره می کند.
The author of this article classified his findings into three groups based on two books of Allameh Amini: "Al-Ghadir" and "Samarat AL-Asfar" reviewing the text of traditions in the view point of Allameh Amini، The results of the text in the view point of Allameh Amini، the results of tradition of Ghadir. In the first part the factors like the compatibility between the authenticity of the tradition and the position of the individual who is described by the tradition، the wording of the tradition regarding its politeness or impoliteness، refering to the speech of sunitte religious scholars to review traditions mentioned in sunnitte books have been reviewed; and forgery regarding sunnite traditions in the second part. The third part referred to the understanding of Sahabis، Ta'be'an، Quran Interpretors، tradition narrators and elite poets of Ghadir tradition which are narratael by Allamah Amini.
خلاصه ماشینی:
"(ابن حجر، لسان المیزان، ج 3، ص 501؛ رقم 4984) امینی به رکیک بودن متن بسیار تذکر داده و میگوید: نادانتر از این مهاجمان که نسبت به قداست مقام رسول خدا هجوم میبرند، محدثی است که درباره سند این حدیث بحث میکند و چنین حدیثی را تنها به خاطر افراد مجهولی که در رجالش قرار دارند نادرست میداند، در حالیکه محدث باید پیش از آنکه در مورد سند حدیث بررسی کند، متنش را مورد پژوهش قرار دهد.
(الأمینی، ثمرات الاسفار، ج 1، ص 346 نقل از: التهذیب فی التفسیر نوشته بیهقی (مخطوط)) از جمله استفادههای بلاغی و نحوی در پرتو قرآن کریم، که میرساند محبت امیرالمؤمنین 7 ایمان و دشمنی او نفاق است، اینکه طرابلسی در کتاب اضائة الدراری در شرح حدیث رایت بیان میکند: «یحبه الله و رسوله که در حدیث رایت آمده و فتح به دست امیرمؤمنان شد، در واقع تلمیح این آیه قرآن است که: قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله (آل عمران (3) / 31) ای پیامبر بگو اگر خدا را دوست دارید از من تبعیت کنید تا خدا شما را دوست بدارد.
(الأمینی، ثمرات الاسفار، ج 3، ص 153 ـ 160) ابن عین العرفا پس از حدیث مباهله از سعدبن ابی وقاص، درباره شأن نزول آیه مباهله در حق پنج تن و دلالت آن چنین میگوید: این روایت در اکثر کتب حدیثی به نقل از مسلم (صحیح مسلم، ج 7، ص 120 ـ 121) و دیگران آمده است و در آن دلیل فضیلت اهل بیت از حیث قرابت به پیامبر اکرم آمده که هیچ شبههای در آن نیست."