چکیده:
تاثیر نگرش معنوی بیماران و پزشکان بر بهبود بیماری عنوانی است که امروزه نظر بسیاری از متخصصان و اندیشمندان را بر خود جلب کرده است. در تحقیقات اخیر نشان داده شده است که نگرش معنوی می تواند بر روند درمان بیماری تاثیرگذار باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی نگرش بیماران تهرانی پیرامون تاثیر میزان معنویت آنان در روند درمان بود. روش: از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های تهران 1000 بیمار به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدن. از یک پرسشنامه معتبر که اعتبار آن توسط صاحب نظران تایید شده بود، برای ارزیابی معنویت بیماران استفاده شد. ابعاد مختلف معنوی و مذهبی بودن، درجه مذهبی بودن، کیفیت زندگی، استرس و علاقه به درمان توسط پزشک مذهبی ـ معنوی و اعتقاد به تاثیرگذاری معنویت در درمان توسط این پرسشنامه سنجیده شد. یافته ها: همچنین یافته ها نشان داد که مذهبی بودن یا معنویت بیماران با کیفیت زندگی و درمان آنان رابطه معنادار و مستقیم دارد ( 004%-r=%11 ، pهمچنین رابطه کیفیت زندگی و درجه بندی میزان معنویت بیماران معنی دار بود. رابطه اعتقاد به تاثیرگذاری معنویت در درمان نیز با مذهبی بودن و معنوی بودن بیماران معنی دار بود (001%p< ،289% r=). تفاوت مختصری بین دو جنس وجود داشت، به طوری که بین معنویت و مذهبی بودن مردان و استرس رابطه معنی داری نبود ولی در زنان رابطه معکوس بین این دو متغیر بود. نتیجه گیری: مذهبی بودن و معنویت بیماران با کیفیت زندگی آنان و اعتقاد به تاثیرگذاری معنویت در درمان آنان رابطه مستقیم و معنی داری دارد.
خلاصه ماشینی:
"ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداری ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪه در ﮔﺮوه زﻧﺎن ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ درﻣﺎن اﺳﺘﺮس و واﻛﻨﺶ ﻛﻴﻔﻴﺖ درﺟﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬاری ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺰﺷﻚ در ﺑﺮاﺑﺮ آن زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ r r r ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ در درﻣﺎن ﻣﺬﻫﺒﻲ/ ﻣﻌﻨﻮی )(p )(p )(p r r )(p )(p ns 52/0 63/0 90/0 94/0 ﺷﺎﺧﺺ ﻣﺬﻫﺒﻲ و )5000/0( )100/0( )70/0( )100/0( ﻣﻌﻨﻮی ﺑﻮدن ns ns 61/0 72/0 درﺟﻪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ )300/0( )5000/0( ns ns 441/0- ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ )520/0( 141 / ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم، ﺷﻤﺎره ﭼﻬﺎردﻫﻢ، زﻣﺴﺘﺎن 9831 ns 90/0- اﺳﺘﺮس و )80/0( واﻛﻨﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ آن 34/0 ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ درﻣﺎن )5000/0( ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺰﺷﻚ ﻣﺬﻫﺒﻲ/ ﻣﻌﻨﻮی ﺳﻴﺪﻋﺒﺪاﻟﻤﺠﻴﺪ ﺑﺤﺮﻳﻨﻴﺎن، راﺿﻴﻪ ﺳﻌﺎدت، ﻧﺰﻫﺖ ﺷﺎﻛﺮی، ﻓﺮﻳﺪون ﻋﺰﻳﺰی 241 / ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم، ﺷﻤﺎره ﭼﻬﺎردﻫﻢ، زﻣﺴﺘﺎن 9831 ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻮدن و ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ آﻧﺎن راﺑﻄﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻣﻌﻨﻲدار دارد.
در ﻣﺠﻤﻮع ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﺑﺮ ﻛﺎﻫﺶ اﺳﺘﺮس ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و از ﺳﻮی ﮔﺮوﻫﻲ از 341 / ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم، ﺷﻤﺎره ﭼﻬﺎردﻫﻢ، زﻣﺴﺘﺎن 9831 ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮔﻮﻳﺎی آن اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ رﻓﻊ اﺣﺘﻴﺎﺟﺎت رواﻧﻲ و ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻣﻌﻨﻮی ـ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻲﺗﻮان اﺳﺘﺮس ﺑﻴﻤﺎران را ﻛﺎﻫﺶ دادﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺰﺷﻜﺎن ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا و ﭘﻴﺎده ﺷﺪن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )72ـ42(."