چکیده:
ﺑﺪون ﺷﻚ ﭘﺪﻳﺪه ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻫﺎﻧﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﺮاﻣﺖ اﻧﺴﺎن و ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﻧﺎﮔﻮار ﻋﻠﻴﻪ اﻧﺴﺎنو اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ اﺳﺖ.اﻣﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﺴﺌﻠﻪای ﺟﺪی ﺑﺮای ﻫﻤﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲرود ﻛﻪﻣﺴﺘﻠﺰم ﻣﻼﺣﻈﺎت در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻲ و ﻣﻨﻄﻘﻪای اﺳﺖ. اﻣﺮوزه در ﻫﻴﭻ ﻛﺠﺎی ﺟﻬﺎن ﻧﻤﻲﺗﻮانﻧﻘﻄﻪای ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه ﺷﻮم وآﺛﺎر ﻣﺨﺮب آن در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ. ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻠﻲ ﻛﻪﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎی ﺟﻨﺎﻳﻲ در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن، ﺑﻪ وﻳﮋه زﻧﺎن ﮔﺮاﻳﺶ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدهاﻧﺪ،ﺳﻮدآوری ﻛﻼن آن اﺳﺖ. آﻧﺎن از ﻧﻔﻮذ ﻫﻤﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در ﻗﺎﭼﺎق و ﺗﺠﺎرت زﻧﺎنﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ، ﺑﻬﺮه ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﻧﻈﻴﺮ دﻳﭙﻠﻤﺎتﻫﺎ، ﻛﺎرﻣﻨﺪان ارﺷﺪ و.... از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞﺗﺒﻬﻜﺎریﻫﺎ و ﺑﺰﻫﻜﺎریﻫﺎ، ﻣﺎﻫﻴﺘﺎ در ﺧﻔﺎ و ﭘﻨﻬﺎن ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد، ﻛﺸﻒ و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ دﻗﻴﻖآن ﻛﺎر ﭼﻨﺪان آﺳﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ. زﻳﺮا ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن ﻳﻚ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﻌﺪی اﺳﺖ و ﺟﺮﻣﻲ اﺳﺖﻛﻪ ﻣﺮدم را از ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و آزادی ﻣﺤﺮوم ﻣﻲﺳﺎزد، ﺧﻄﺮات ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ را اﻓﺰاﻳﺶﻣﻲدﻫﺪ، و ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اداﻣﻪ ﻓﻘﺮ و اﻳﺠﺎد ﻣﺎﻧﻊ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد.ﺑﺮای ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه در ﺣﻮزه ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ و ﻣﻨﻄﻘﻪای، ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ راﻫﻜﺎرﻫﺎی ﺟﺎﻣﻊ وﻫﻤﻜﺎریﻫﺎی ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ اﺳﺖ.ﻟﺬا اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺎﺳﺦ اﻳﻦ ﺳﺆال اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪﻗﺎﭼﺎقﭼﻴﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺧﻮد را ﺟﺬب و اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻨﺘﻘﻞ و ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ﺑﺎﭼﻪ ﺷﮕﺮدی ﺑﺮای ﻣﺨﻔﻲ ﻧﮕﻬﺪاﺷﺘﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن از ﭼﺸﻢ ﭘﻠﻴﺲ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ ﻋﻠﺖ رواجﭘﺪﻳﺪه ﻗﺎﭼﺎق زﻧﺎن ﺑﺮای ﭼﻴﺴﺖ و ﭼﻪ ﻣﻮاﻧﻊ و ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ در راه ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن و زﻧﺎنوﺟﻮد دارد. ﭼﺮا ﭘﻠﻴﺲ در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎی ﺟﺮم ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ آﻧﭽﻨﺎﻧﻲ ﻧﺪارد. ﭼﻪ اﻗﺪاﻣﺎتو راﻫﻜﺎرﻫﺎی ﻣﻘﺎﺑﻠﻪای ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در زﻣﻴﻨﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﺑﺮدﮔﺎن ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮدهاﻧﺪ، ﭼﻪ اﻗﺪاﻣﺎﺗﻲ را اﻧﺠﺎم دادهاﻧﺪ؟
خلاصه ماشینی:
"ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺟﺮم ﻗﺎﭼﺎق را ﺑﻪ ﭼﻬﺎر دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: اﺳﺘﺨﺪام، رﺳﻴﺪ وﺟﻪ، ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و اﺳﺘﺜﻤﺎر )ﻟﻲ، 8831، ص 321(؛ اﻣﺎ ﺗﻌﺮﻳﻔﻲ ﻛﻪ از ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن ﻣﻲﺗﻮان اراﺋﻪ داد ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از: اﺳﺘﺨﺪام، اﻧﺘﻘﺎل، ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ، ﭘﻨﺎه دادن ﺧﺎرج ﻳﺎ وارد ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺠﺎز ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺠﺎز ﻓﺮد ﻳﺎ اﻓﺮاد ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮی زور ﻳﺎ دﻳﮕﺮ اﺷﻜﺎل ﺗﺤﻤﻴﻞ از ﻗﺒﻴﻞ اﻛﺮاه، اﺟﺒﺎر، ﺧﺪﻋﻪ ﻳﺎ ﻧﻴﺮﻧﮓ، آدم رﺑﺎﻳﻲ، ﺗﻘﻠﺐ، ﻓﺮﻳﺐ، و ﻳﺎ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ﻳﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮد ﻳﺎ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده از وﺿﻌﻴﺖ ﻓﺮد ﻳﺎد ﺷﺪه، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻬﺮهﻛﺸﻲ، ﻓﺤﺸﺎء، ﺧﺪﻣﺎت اﺟﺒﺎری، ﺑﺮدﮔﻲ ﺑﺮداﺷﺖ اﻋﻀﺎ و ﺟﻮارح، ازدواج، ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪﮔﻲ دروﻏﻴﻦ و ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ و...
David Compania 04 ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻧﻈﻢ و اﻣﻨﻴﺖ اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ، ﺷﻤﺎره اول، ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم، ﺑﻬﺎر 0931 ﻋﻠﻞ ﺣﻘﻮﻗﻲ: ﻋﻠﻞ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﻋﺎری ﺑﻮدن از ﺧﻄﺮ ﻗﺎﭼﺎقﭼﻴﺎن اﻧﺴﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﭼﺎقﭼﻴﺎن ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر و دﻳﮕﺮ اﻧﻮاع ﻗﺎﭼﺎق، ﻛﻤﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، زﻳﺮا در ﺻﻮرت ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و دﺳﺘﮕﻴﺮی ﺑﺎﻧﺪﻫﺎی ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن و ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻛﺮدن ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺑﻪ اراﺋﻪ ﺷﻬﺎدت ﻋﻠﻴﻪ اﻳﻦ ﺑﺎﻧﺪﻫﺎ، ﺑﺴﻴﺎر دﺷﻮار اﺳﺖ.
ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻗﺎﭼﺎق ﺷﺪه در ﻃﻮل راه و ﻳﺎ ﭘﺲ از رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ، ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎدهﻫﺎ و ﻧﻘﺾ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺷﻮﻧﺪ؛ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﺗﻌﺪادی ﺑﻲﺷﻤﺎری از ﻣﻬﺎﺟﺮان در ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻧﺘﻘﺎل دﭼﺎر ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ، از ﻧﻈﺮ ﺑﺪﻧﻲ ﻳﺎ ﺟﻨﺴﻲ از آﻧﻬﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد، در ﻛﺎﻧﺘﻴﻨﺮﻫﺎ ﺧﻔﻪ و ﻳﺎ در درﻳﺎ ﻏﺮق ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﻗﺎﭼﺎﻗﭽﻴﺎن آﻧﺎن را ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ ﺗﺎ از روﺑﻪ رو ﺷﺪن ﺑﺎ ﭘﻠﻴﺲ ﻧﺠﺎت ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻨﺪ، ﻳﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﻘﺮوض ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻗﺎﭼﺎقﭼﻴﺎن ﺧﻮد ﺗﺤﺖ اﺳﺘﺜﻤﺎر ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ )ﻟﻲ، 8831، ص 23( ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن در ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮﺧﻲ ﻛﺸﻮرﻫﺎ، ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺟﺮاﻳﻢ ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ در اوﻟﻮﻳﺖ ﻗﺮار دارد."