چکیده:
ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺮوهﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ ﮐﺸﻮرﻣﺎن در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮزی و ﻫﻤﺠﻮاری ﺑﺎ ﻗﻮم ﻣﺸﺘﺮک در آن ﺳﻮی ﻣﺮز، ﺗﺤﻮلات ﻣﻨﻄﻘﻪای و ﺗﺤﺮﮐﺎت روزاﻓﺰون دﺷﻤﻨﺎن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻔﺮﻗﻪاﻓﮑﻨﯽ در داﺧﻞ ﮐﺸﻮر از ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ اﻫﻤﯿﺖﺗﻼش ﺑﺮای اﯾﺠﺎد اﻧﺴﺠﺎم ﻣﻠﯽ در ﺑﯿﻦ اﻗﻠﯿﺖﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ در اﯾﺮان ﻣﯽاﻓﺰاﯾﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﻌﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺿﻤﻦﺑﺮﺷﻤﺮدن ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در ﮐﺎﻫﺶ اﻧﺴﺠﺎم ﻣﻠﯽ در ﺑﯿﻦ اﻗﻠﯿﺖﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ، ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪه اﻧﺴﺠﺎم ﻣﻠﯽدر ﺑﯿﻦ اﯾﻦ اﻗﻮام ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻤﯽ، ﻣﻮرد ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﺗﺎ از اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺘﻮان ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﻢﮔﺮاﯾﯽ و ﮐﺎﻫﺶ واﮔﺮاﯾﯽ در ﺑﯿﻦ ﻗﻮﻣﯿﺖﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻪ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی اﻣﻨﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ اﺳﺖ،اراﺋﻪ ﮐﺮد. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻓﺮاﺗﺤﻠﯿﻞ، دادهﻫﺎی ﻻزمﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺟﻤﻊآوری ﺷﺪهاﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ اﻗﻮام اﯾﺮان، ﺗﺤﻮﻻت ﻣﻨﻄﻘﻪای، ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﺮدن ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻗﻮﻣﯽ، ﻓﻘﺪان ﺗﻮازن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻠﯽ وﺷﺒﮑﻪﻫﺎی رادﯾﮑﺎل ﻗﻮﻣﯽ- ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ واﮔﺮاﯾﯽ در ﺑﯿﻦ اﻗﻠﯿﺖﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ اﯾﺮان ﺑﻮده و ﭘﺎﯾﺪاریﺳﺮزﻣﯿﻦ، ﺑﻨﯿﺎدﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، اﺣﺰاب ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ، ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻫﻢﮔﺮاﯾﯽ و اﻧﺴﺠﺎم ﻣﻠﯽ اﻗﻠﯿﺖﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ در ﺑﺮﻗﺮاری اﻣﻨﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
خلاصه ماشینی:
" ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ واﮔﺮاﯾﯽ ﮔﺮوهﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ در اﯾﺮان: ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐـﻪ در ﻣﻄﺎﻟـﺐ ﭘﯿﺸـﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ، اﯾﺮان از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﭼﻨﺪ ﻗﻮﻣﯿﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﺎ ﭼـﺎﻟﺶﻫـﺎی 541 اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﻮاﺟﻪ اﺳـﺖ، ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ اﯾـﻦﮐـﻪ ﻫـﺪف اﺻـﻠﯽ اﯾـﻦ ﺗﺤﻘﯿـﻖ ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﺮ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻫﻢﮔﺮاﯾﯽ ﻣﻠﯽ اﻗﻮام اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﺮ اﻣﻨﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی اﻟﮕﻮی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽ در ﺑﯿﻦ اﻗﻮام اﯾﺮاﻧﯽ اﺳﺖ، در اﺑﺘـﺪا ﻻزم اﺳﺖ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ دﻻﯾﻞ واﮔﺮاﯾﯽ در ﺑﯿﻦ ﮔﺮوهﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ در اﯾـﺮان ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﯽ ﻗـﺮار ﮔﯿﺮد ﺗﺎ ﺑﺘﻮان ﭘﺲ از ﺷﻨﺎﺧﺖ اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ، ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای رﻓﻊ ﯾﺎ ﺗﻌﺪﯾﻞ آﻧﻬﺎ را اراﺋﻪ ﮐﺮد.
اﯾﻦ اﻣﺮ ﺳﺒﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻫـﺮ ﻧـﻮع ﺑﺤـﺮان در ﻣﻨـﺎﻃﻖ ﺣﺎﺷـﯿﻪای ﮐﺸـﻮر ﺑـﺎ واﮐﻨﺶ دوﻟﺖﻫﺎی ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻗﻮام در آﻧﻬﺎ اﮐﺜﺮﯾﺖ را دارﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﺰرگﻧﻤﺎﯾﯽ و ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت ﻣﻨﻔﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮد، ﻧﻤﻮﻧﮥ آن را در ﺑﺤﺮان ﺧﺸﮏ ﺷﺪن درﯾﺎﭼـﻪ اروﻣﯿـﻪ و ﺗﺒﻠﯿﻐـﺎت ﻣﻨﻔـﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ ﺟﻤﻬﻮری آذرﺑﺎﯾﺠﺎن در داﻣﻦ زدن ﺑﻪ اﯾـﻦ ﺑﺤـﺮان اﻧﺠـﺎم دادﻧـﺪ، 641 ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد، در اﯾﻦ زﻣﯿﻨـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت و ﺗﺤﻘﯿﻘـﺎت اﺳـﻼﻣﯽ )5831(، اﻓﻀـﻠﯽ و ﭘﮋوﻫﺶﻧﺎﻣﻪ ﻧﻈﻢ و اﻣﻨﯿﺖ اﻧﺘﻈﺎﻣﯽ، ﺳﺎل ﺷﺸﻢ، ﺷﻤﺎره دوم )ﭘﯿﺎﭘﯽ ﺑﯿﺴﺖ و دوم(، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 2931 ﺿﺮﻏﺎﻣﯽ )8831( و ﺣﺎﻓﻆ ﻧﯿﺎ )1831( ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﻧﻘﺶ اﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ در واﮔﺮاﯾﯽ اﺷﺎره ﮐﺮدهاﻧﺪ."