خلاصه ماشینی:
"سهم گاز طبیعی در تقاضای انرژی جهان از نیمه دهه 1960 رشد قابل ملاحظهای داشته و به طوری که بازار سایر منابع اولیه انرژی را تحت تاثیر قرار داده که این امر از طریق سلب بازارهای موجود و یا محروم کردن انرژیهای رقیب از رشد بالقوه در آینده صورت گرفته است.
افزایش نگرانی نسبت به مسائل زیست محیطی به تصویب پروتکل کیوتو انجامید که هدف آن کاهش مصرف نفت زغال سنگ و استفاده از منابع مناسبتر انرژی نظیر گاز طبیعی بود.
جنبههای زیست محیطی نه تنها در بخش صنعت برق بلکه در سایر بخشهای اقتصادی مصرف کننده انرژی کمک کرد تا جایگاه گاز طبیعی به عنوان یکی از تمیزترین سوختهای فسیلی تثبیت شود.
موفقیت گاز طبیعی مدیون افزایش تقاضای مصرف کنندگان،افزایش قیمتهای نفت،پیشرفت تکنولوژی و نگرانیهای زیست محیطی است،علاوه بر اینها سیاست بسیاری از تولید کنندگان گاز مبنی بر توسعه صادراتی منابع غنی خود نیز به این موفقیت کمک شایانی کرد.
به ویژه به این دلیل که بخش عظیمی از ذخایر جهان در جمهوری شوروی سابق و خاورمیانه یافت شده که از مناطق مصرفی بسیار دورند و هزینههای حمل و نقل بالایی را تحمیل میکنند،در نهایت میتوان گفت که شانس و فرصت مناسب برای گاز طبیعی در قیمتهای بالای نفت نهفته است.
آیا ذخایر کافی گاز طبیعی جهت پاسخگویی به رشد فزاینده تقاضای آن وجود دارد؟تردیدی نیست که منابع گاز طبیعی بسیار فراوانند و ذخایر کنونی اثبات شده جهان برای پوشش 62 سال مصرف(به میزان حاضر)و تامین افزایش مورد انتظار تقاضا و حداقل تا سال 2030 کافی است."