چکیده:
هدف: هدف پژوهش تعیین تاثیر آموزش گروهی خودکارآمدی بر افزایش کیفیت زندگی و خودکارآمدی جنسی مردان معتاد در حال ترک بود.
روش: روش مطالعه نیمه تجربی و جامعه آماری کلیه معتادان مردمرکز ترک اعتیاد پرواز شهر قزوین به تعداد 150 نفر بود که از میان آنها به روش نمونه گیری در دسترس30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس کوتاه کیفیت زندگی 26 سوالی سازمان بهداشت جهانی 1998 و خودکارآمدی جنسی رینولدز 1978 ) بود که در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در هر دو گروه اجرا شد. آموزش گروهی ) خودکارآمدی در 7 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای 1 جلسه در گروه آزمایش انجام و داده های با آزمون تحلیل کواریانس و اندازه گیری های مکرر تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد آموزش خودکارآمدی به جز در مولفه سلامت محیطی، موجب بهبود و ارتقاء کیفیت زندگی و خودکارآمدی جنسی معتادان شده و این تاثیر 2 ماه بعد در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است.
نتیجه گیری: آموزش گروهی خودکارآمدی را میتوان روش موثری برای ارتقاء کیفیت زندگی و عملکرد جنسی معتادان تلقی کرد، که آنها را توانمند میسازد تا دانش، نگرش و ارزش هایشان را به فعلیت برسانند و انگیزه و رفتار سالم داشته باشند.
Aim: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of selfefficacy group training on increasing quality of life and sexual self-efficacy of addicted men.
Method: A quasi-experimental design was employed where 30 men were selected by sequential sampling from a population of all addicted men who were under treatment in Parvaz Rehabilitation Centre in the city of Qazvin (N=150). Participants were randomly allocated to either a control or an experimental group (N=15 in each group). Measures included the World Health Organization’s (1998) Short Quality of Life (QoL) Form (1998) with 26 items and Reynolds’ Sexual Self-efficacy Scale (1978). All participants completed questionnaires prior to training، after the termination of training and at follow up. Self-efficacy group training was offered in seven weekly sessions of 90 minutes duration each to the experimental group and data were analyzed using analysis of covariance for repeated measures.
Results: Findings showed that self-efficacy group training improved every component of QoL except environmental health. Also training was found to be beneficial as far as sexual self-efficacy was concerned. These effects remained stable at follow up (after a period of two months).
Conclusion: Self efficacy group training can be considered as an effective method for improving the quality of life and sexual self-efficacy in addicts. This may empower them to actualize their knowledge، attitudes and values so that they may become more motivated towards healthy behaviors.
خلاصه ماشینی:
Wige, Lekshmi, Pal, Ahvja, Mittal & Aqurwal 2.
به عقیده بندورا (٢٠٠٠، نقل از فخری ، رضایی ، پاکدامن و ابراهیمی ، ١٣٩٢) باورهای خودکارآمدی به عنوان یک واسطه شناختی عمل می کند و ناظر بر باور به توانایی برای انجام تکالیف یا فعالیت خاص است با توجه به مطالب فوق ، پژوهش حاضر اجرا شد تا فرضیه های زیر را بیازماید.
مباحث جلسه قبل مرور شد و تکالیف این جلسه سخنرانی یک فرد ترک کرده موفق بود که درباره زندگی خود، موانع و مشکلاتی که هنگام تلاش برای دست یابی به اهداف ١٢ فصلنامه روان شناسی کاربردی / سال ٧/ شماره ٣ (٢٧)/ پاییز ١٣٩٢ اثربخشی آموزش گروهی خودکارآمدی بر کیفیت زندگی و ...
تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر در مورد پایداری تأثیر آموزش خودکارآمدی گروهی بر کیفیت زندگی معتادان (به تصویرصفحه رجوع شود ) جدول ٥ نشان می دهد مقدار مشخصه آماری F در عامل زمان معنی دار است یعنی می توان نتیجه گرفت که تغییر (افزایش ) در مراحل مختلف آزمون معنی دار است .
نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی در مورد تأثیر آموزش گروهی بر خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی معتادان (به تصویرصفحه رجوع شود ) رقیه نوری پورلیاولی ، رویا رسولی ، تقی پور ابراهیم و علیرضا سلیمی نیا جدول ٨ نیز نتایج آزمون تعقیبی در مراحل مختلف آزمون را در گروه آزمایش نشان می دهد.
"Health quality of life among men with HIV infection: effects of social support, coping and depression"; Aids patrentcare STDS, 18 (10): 594-603.