خلاصه ماشینی:
"معمولا صندوقها بهتر است صنایعی را انتخاب کنند که با اندازه شهر مورد نظر، هماهنگی داشته باشد؛ برای مثال، یک شهر پنجاههزار نفری هرگز، حتی با در اختیار داشتن منابع مالی، نباید بر روی پروژههای بزرگی که مقیاس آنها بسیار بزرگ است سرمایهگذاری کند.
استقبال از فروشگاههای بزرگی که افراد میتوانند همزمان مایحتاج مختلف خود را از آن تأمین کنند و البته از تخفیف برخوردار شده و اجناس با کیفیت و ضمانت معتبر دریافت کرده و بدون دغدغه در فضایی مناسب از بخشهای مختلف خرید کنند همواره برای شهروندان جذاب بوده و سرمایهگذاری در این زمینه بیشک با درآمدزایی پایدار همراه است.
صندوقهای سرمایهگذاری شهرداریها برای آنکه بازاریابی مکان موفقی داشته باشند باید تصویری مناسب از مکانی که میخواهند برای آن بازاریابی کنند در اذهان عمومی ایجاد نمایند و برای دستیابی به این مهم باید به موارد زیر توجه داشته باشند (Koven & Thomas, 2006): ( در زمینههایی سرمایهگذاری و تبلیغ کنند که مکان مورد نظر، مزیت رقابتی دارد؛ برای مثال در کشورهای ایران کسانی که میخواهند در زمینه تولید کنستانتره مرکبات فعالیت داشته باشند بهتر است که در شهرهایی که تولیدکننده مرکبات مرغوب هستند؛ نظیر بم، جهرم و تنکابن، سرمایهگذاری کند.
برای اینکه صندوقهای سرمایهگذاری شهرداری یک برند ایجاد کنند، اولا باید بر روی محصول یا خدمات با کیفیت خاص یا متفاوتی سرمایهگذاری کنند، ثانیا ارائه خدمات یا محصول صندوق، دائمی بوده و به یک زمان خاص محدود نشود و ثالثا پوشش سطح ارائه کالا یا خدمات صندوق، محدود نبوده و بتوانند در سطح شهر یا منطقه یا حتی سطوح ملی و بینالمللی به ارائه آن بپردازند (Koven & Thomas, 2006)."