چکیده:
امروزه نقش گردشگری به عنوان عامل موثر در ایجاد تحول در اقتصاد یک منطقه بر کسی پوشیده نیست از آنجا که پایه و اساس بسیاری از فعالیتهای گردشگری جذابیتهای طبیعی است، اکوتوریسم در کانون توجه محققین قرار دارد که به ارتباط متقابل انسان و محیط میپردازد. اجرای پروژههای اکوتوریسمی مستلزم شناسایی دقیق قابلیتها و تنگناهای آن مناطق میباشد. از اینرو در این پژوهش، مکانیابی مناطق گردشگری منطقه دیلمان بر اساس توان اکولوژیکی و استعداد طبیعی آن صورت پذیرفته است. برای مکانیابی مناطق مورد نظر بر مبنای مدل اکولوژیک از دادههای مکانی برداری و رستری(شیب، جهت شیب، آفتابگیری، بافت خاک، پوشش گیاهی، دما و بارش) مورد نیاز و فنآوری توانمند سامانههای اطلاعات جغرافیایی جهت تحلیل دادهها استفاده شده است. از آنجایی که زمان گردشگری در این منطقه غالبا در فصول گرم سال صورت میپذیرد لذا از اطلاعات این فصول استفاده شده است. پس از تحلیل، با توجه به مدل اکولوژیکی توریسم و با در نظر داشتن شرایط طبیعی منطقه، مناطق گردشگری مستعد منطقه مورد مطالعه در زمینهای کم شیب، حواشی رودها و نزدیکی روستاهای محدوده قرار داشته و اکثر مناطق به جادههای قابل دسترسی راه دارند. از این رو با توجه به شرایط منحصر به فرد طبیعی منطقه، توزیع متناسب مکانهای مستعد گردشگری و در نظر گرفتن تمهیدات لازم در سطح منطقه، میتوان اقتصاد بومی ناحیه را متحول ساخت.
خلاصه ماشینی:
ارزیابی مکانهای مناسب طبیعت گردی با تکنیک سامانههای اطلاعات جغرافیایی (مطالعۀ موردی : منطقۀ دیلمان) چکیده امروزه نقش گردشگری به عنوان عامل مؤثر در ایجاد تحول در اقتصاد یک منطقه بر کسی پوشیده نیست از آنجا که پایه و اساس بسیاری از فعالیتهای گردشگری جذابیتهای طبیعی است، اکوتوریسم در کانون توجه محققین قرار دارد که به ارتباط متقابل انسان و محیط میپردازد.
برای مکانیابی مناطق مورد نظر بر مبنای مدل اکولوژیک از دادههای مکانی برداری و رستری(شیب، جهت شیب، آفتابگیری، بافت خاک، پوشش گیاهی، دما و بارش) مورد نیاز و فنآوری توانمند سامانههای اطلاعات جغرافیایی جهت تحلیل دادهها استفاده شده است.
پس از تحلیل، با توجه به مدل اکولوژیکی توریسم و با در نظر داشتن شرایط طبیعی منطقه، مناطق گردشگری مستعد منطقۀ مورد مطالعه در زمینهای کم شیب، حواشی رودها و نزدیکی روستاهای محدوده قرار داشته و اکثر مناطق به جادههای قابل دسترسی راه دارند.
برس و همکاران (2007) 3 در مقاله خود تحت عنوان برنامهریزی شالوده توریسم پایدار با نگرش GIS معتقدند که این نوع برنامهریزی بر چهارچوب جاذبه، سرویسدهی و امکانات حمل و نقل استوار است و میتواند یک بینش صحیح در مورد مدیریت مناطق حفاظت شده و یک طرح آینده نگرانه را فراهم نماید.
(رجوع شود به تصویر صفحه) با توجه به مکانیابی انجام شده، اکثر محققین بر آن تأکید دارند که استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی، به منظور شناسایی و حفاظت از منابع طبیعتگردی و توسعۀ پایدار امری بدیهی بوده و میتواند بر اقتصاد ناحیهای تأثیر گذار باشد.