چکیده:
بر اساس آخرین تحقیقات صورت گرفته توسط مجله استراتژی و رهبری، مدیریت استراتژیک با کسب نزدیک به 90% آراء به عنوان پرکاربردترین ابزار مدیریتی شناخته می شود. نتایج تحقیقات نشان می دهد در پرتوی به کارگیری مفاهیم مدیریت استراتژیک، شرکت ها عملکرد مطلوب تری از خود به نمایش گذاشته اند، اما در مقابل شواهد بیشتری از شکست های جبران ناپذیر استراتژی در سازمان ها وجود دارد. هدف نهایی پژوهش حاضر عبارتست از: شناسایی، اهمیت سنجی بومی و تعیین روابط متغیرهای کلیدی تحقق استراتژی در سه زیر حوزه تدوین، اجرا و کنترل استراتژی.
در این راستا مولفین با بهره گیری از روش شناسی کیفی و بررسی نتایج تحقیقات مختلف، ضمن استفاده از روش مدل سازی ساختاری تفسیری به ارائه مدل مفهومی عوامل کلیدی موفقیت تحقق استراتژی در سه زیر حوزه تدوین، اجرا و کنترل، متناسب با شرایط کشور می پردازند. نتایج نشان می دهد که در بخش تدوین استراتژی، آشنایی مدیران با دانش مدیریت استراتژیک، توجه به فنون طراحی و تفکر استراتژیک در شرایط عدم قطعیت و مشارکت و ثبات مدیران ارشد، در بخش اجرای استراتژی ساختار و فرهنگ سازمانی همسو با استراتژی و ایجاد ائتلاف قدرت نفوذ و اختیار در سازمان جهت اجرای استراتژی و در بخش کنترل استراتژی، حساسیت مدیریت عالی به حفظ کنترل، توجه به تغییر در معیارهای کنترل با توجه به شرایط کشور و کنترل کوتاه مدت و بلند مدت از تاثیرگذارترین عوامل کلیدی موفقیت در شرایط کشور هستند. همینطور عواملی مانند توجه به ترکیب PAEI درطراحان و تصمیم سازان استراتژی در بخش تدوین، تخصیص مناسب منابع در بخش اجرا و کنترل به عنوان سیستم تشویقی و نه توبیخی در بخش کنترل استراتژی به عنوان عوامل مجزا از دیگر عوامل شناسایی شدند. رعایت این عوامل موجب کاهش احتمال شکست استراتژی در سازمان های ایرانی خواهد شد.